| 1. | WUJEK.1923 | Wniwecz jestem obrócony: odjąłeś jako wiatr pożądanie moje, i jako obłok przeminęło zdrowie moje. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura. |
| 4. | CYLKOW | Zwróciły się przeciw mnie postrachy, jako wiatr ścigają powagę moję, i jako obłok znikło szczęście moje. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | Strachy mnie ogarniają, pomyślność moja niby wiatr została porwana, szczęście moje jak chmura przeminęło. |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Nagły strach mnie ogarnął, jak wicher porwał mą godność. Me szczęście minęło jak chmura. |
| 7. | BRYTYJKA | Opanowały mnie strachy, moja godność jest rozwiana jak przez wiatr; jak obłok przeminęło moje szczęście. |
| 8. | POZNAŃSKA | Przerażenie uderzyło we mnie, jak wichura uniosło mą godność, szczęście moje przeminęło jak chmura. |
| 9. | WARSZ.PRASKA | Ogarnęło mnie wielkie przerażenie i uleciało z wichrem moje szczęście, jak obłok znikła nadzieja zbawienia. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przeciw mnie zwróciły się strachy; jak wiatr ścigają moją godność, więc jak obłok zanika moje zwycięstwo. |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Opanowały mnie lęki, smagają jak wiatr moją godność; mój ratunek rozpłynął się niczym obłok. |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | Dlatego lęki zwróciły się przeciwko mnie, jak wiatr nęka to moją godność. Moja pomyślność przemija jak obłok. |