1. | WUJEK.1923 | A chleb mleć będą: wszakóż nie na wieki ten, który młóci, będzie go młócił, ani go będzie trzeć koło wozowe, ani go pokruszy paznoktami swemi. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Pszenica młócona bywa; wszakże i tej nie zawżdy młócić będzie, ani jej potrze kołem woza swego, ani jej zębami jego pokruszy. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Pszenicę młóci się, ale nie bez końca, i nie pociera jej kołem wozu ani jej nie kruszy zaprzęgiem. |
4. | CYLKOW | Chlebne ziarno się miele? ale się go wiecznie nie młóci; poskrzypi po niém kołem wozu swojego, ale go koniom swoim stratować nie daje. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Zboże mogłoby ulec zmiażdżeniu; ale nie bez końca młóci je młocarz. Gdy przetoczy koło swego wozu młockarskiego wraz z zaprzęgiem, nie zmiażdży go. |
6. | BRYTYJKA | Czy ziarno na chleb się rozgniata? Nie, nie młóci się go bez przerwy, a choć suną po nim kołami swojego wozu i zaprzęgiem, jednak się go nie rozgniata. |
7. | POZNAŃSKA | [Czyż] miażdży się ziarno chlebowe? Wszak nie młóci się go wciąż w nieskończoność; wtacza się na nie koła wozu i konie, ale się go nie miażdży. |
8. | WARSZ.PRASKA | A czy miażdży się zboże aż na mąkę przy młóceniu? Ależ nie! nie jeździ się bez końca saniami po zbożu. Puściwszy po nim pojazd młockarski wraz z zaprzęgiem nie pozwala się zwierzętom chodzić, aż kopytami wszystko wyniszczą. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Chlebowe ziarno się miele, lecz go się wiecznie nie młóci; poskrzypi po nim kołem swojego wozu, ale swym koniom nie daje go stratować. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ziarno się wygniata, ale nie bez końca. Młóci się je dokładnie, poddaje kołom wozu, lecz przecież jego konie go nie rozgniatają. |