Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Choć kto napomina wnapominaniu, kto rozdaje wprostocie. Kto przełożony (niech) w pilności (będzie:) kto miłosierny, (niech) z ochotą. | 2. | WUJEK.1923 | Kto napomina, w napominaniu; kto użycza, w prostości; kto przełożony jest, w pieczołowaniu; kto czyni miłosierdzie, z wesołością. | 3. | RAKOW.NT | Choć napominający aby trwał w napominaniu; kto rozdawa, żeby w prostocie; kto przełożony jest, żeby w pilności; kto się zmiłuje, żeby z ochotą. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym, niech nim będzie w pilności; jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo. | 6. | JACZEWSKI | kto ma obowiązek upominania drugich, - niech upomina; kto daje wsparcie, - niechaj to czyni z prostotą; kto przewodniczy drugim, - niech będzie troskliwym; kto się lituje, - niech będzie hojnym. | 7. | SYMON | kto napomina, w napominaniu: kto rozdaje, niech to czyni w prostocie: kto jest przełożonym, niech będzie pilnym: kto pełni uczynki miłosierdzia, niechaj je pełni z weselem. | 8. | MARIAWICI | kto ma napominać, niech napomina; kto ma rozdawać, niech rozdaje w prostocie; kto jest przełożonym, niech ma pieczę z gorliwością; kto czyni miłosierdzie, niech je czyni z weselem. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Kto rozdaje, niech to czyni w prostocie, kto jest zwierzchnikiem, niech się przejmie troską, kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni z weselem. | 10. | DĄBR.GR.1961 | I tak, kto rozdaje, (niech to czyni) w prostocie, kto jest zwierzchnikiem, niech się przejmie troską, kto pełni uczynki miłosierdzia, (niech to czyni) z weselem. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | bądź dar upominania - dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, [niech to czyni] ochoczo. | 12. | BRYTYJKA | Jeśli kto napomina, to w napominaniu; jeśli kto obdarowuje, to w szczerości; kto jest przełożony, niech okaże gorliwość; kto okazuje miłosierdzie, niech to czyni z radością. | 13. | POZNAŃSKA | czy to wreszcie dar zachęcania, którym cieszy się zachęcający. Kto daje jałmużnę, niech czyni to wspaniałomyślnie. Kto przewodniczy społeczności, niech będzie gorliwy. Kto pełni dzieło miłosierdzia, niech czyni to ochoczo. | 14. | WARSZ.PRASKA | Podobnie też niech umacnia innych ten, kto z łaski Bożej potrafi podnosić innych na duchu. Ten, kto dzieli się z innymi tym, co posiada, niech czyni to szczerym sercem, a temu, kto wydaje rozkazy, niech towarzyszy przy tym troska o dobro podwładnych; ten, kto okazuje innym miłosierdzie, niech czyni to radośnie. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | czy to zachętę w apelach. Dzieląc się w szczerości, kierując w gorliwości, litując się w radości. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera - to hojnie; kto przewodzi - to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie - to z całego serca. | 17. | TOR.PRZ.2023 | Czy gdy ktoś zachęca, to w zachęcie; jeśli ktoś się dzieli, to w szczerości; jeśli ktoś przewodzi, to w gorliwości; jeśli ktoś jest miłosierny, to z radością. |
|