Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | Tedy on rzekł Jakob: „Jać sem pirworodny syn twoj Ezau, uczyniłeśm, jakoś mi kazał, wstań ❬...❭ a jedz moj łow, ać mi pożegna twa dusza”. | 2. | WUJEK.1923 | I rzekł Jakób: Jam jest pierworodny twój Ezaw: uczyniłem, jakoś mi rozkazał: wstań, siądź, a jedz z łowu mego, aby mi błogosławiła dusza twoja. | 3. | GDAŃSKA.1881 | I rzekł Jakób do ojca swego: Jam jest Ezaw, pierworodny twój. Uczyniłem, jakoś mi rozkazał; wstań proszę, siądź, a jedz z obłowu mego, aby mi błogosławiła dusza twoja. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Jakub odpowiedział swemu ojcu: Ja jestem Ezaw, twój pierworodny. Zrobiłem, jak mi kazałeś. Podnieś się, proszę, siądź i jedz z mojej zwierzyny, aby mi błogosławiła twoja dusza. | 5. | NEUFELD.1863 | I rzekł Jakob do ojca swojego: ja jestem Esaw, pierworodny twój, uczyniłem jak mówiłeś mi, wstań, proszę, usiądź i jédz z zwierzyny mojéj, aby mi pobłogosławiła dusza twoja. | 6. | CYLKOW | I rzekł Jakób do ojca swego: "Jam Esaw, pierworodny twój; uczyniłem jakoś mówił mi; powstańże, siądź, a jedz ze zwierzyny mojej, aby pobłogosławiła mnie dusza twoja." | 7. | KRUSZYŃSKI | Odrzekł Jakób do ojca swego: "Jam jest Ezaw, twój pierworodny; uczyniłem to, coś mi polecił. Podnieś się, proszę, usiądź i zjedz z upolowania mego, abyś pobłogosławił mej duszy". | 8. | MIESES | Nato rzekł Jakób do ojca swojego: „Ja! Ezaw pierworodny twój, – uczyniłem jak rzekłeś do mnie; wstań więc, usiądź i spożywaj z mojego łowu, ażebyś osobiście błogosławił mi”. | 9. | SPITZER.1937 | I rzekł Jakób do ojca swego: – Ja, Ezaw pierworodny twój, uczyniłem, jak powiedziałeś mi. Powstań, proszę, usiądź i jedz z dziczyzny mej, aby błogosławiła mnie dusza twoja. | 10. | TYSIĄCL.WYD5 | Odpowiedział Jakub ojcu: Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Podnieś się, siądź i zjedz potrawę z upolowanej przeze mnie zwierzyny, i pobłogosław mi! | 11. | BRYTYJKA | Wtedy Jakub rzekł do ojca swego: Jestem Ezaw, twój pierworodny. Uczyniłem, jak mi kazałeś; wstań, proszę, siądź i jedz z łowów moich, aby błogosławiła mi dusza twoja. | 12. | POZNAŃSKA | Jakub zaś odpowiedział ojcu: - To ja, Ezaw, twój pierworodny! Przyrządziłem potrawę, jak mi to poleciłeś. Podnieś się więc, usiądź i zjedz coś z mojej dziczyzny, abyś mi pobłogosławił z całej duszy. | 13. | WARSZ.PRASKA | Jakub odpowiedział: Ja jestem Ezaw, twój pierworodny. Zrobiłem tak, jak mi kazałeś. Podnieś się, spożyj potrawę, którą ci przygotowałem z tego, co upolowałem, a potem daj mi swoje błogosławieństwo. | 14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś Jakób powiedział do swojego ojca: Ja jestem Esaw, twój pierworodny; uczyniłem jak mi mówiłeś; powstań, siądź i jedz z mojej zwierzyny, aby pobłogosławiła mnie twoja dusza. | 15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy Jakub oznajmił: To ja, Ezaw, twój pierworodny! Zrobiłem, jak rozkazałeś. Wstań, proszę, usiądź i skosztuj tego, co ci upolowałem, a potem mnie pobłogosław. |
|