1. | BUDNY.1574 | On lepak zafrasowawszy się na to słowo, odszedł smutny, był bo mający majętności mnogie. |
2. | WUJEK.1923 | Który zafrasowawszy się z słowa, odszedł smętny; albowiem miał wiele majętności. |
3. | RAKOW.NT | A on zachmurawszy się z onej mowy, odszedł smęcący się; abowiem miał osiadłości wiele. |
4. | GDAŃSKA.1881 | A on zafrasowawszy się dla tego słowa, odszedł smutny; albowiem miał wiele majętności. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Lecz on zmartwił się z powodu tych słów i odszedł smutny, miał bowiem wiele dóbr. |
6. | SZCZEPAŃSKI | Na to słowo sposępniał i odszedł smutny, albowiem posiadał wielkie dobra. |
7. | MARIAWICI | A on zafrasowawszy się tem słowem, odszedł smutny, albowiem miał wiele majętności. |
8. | GRZYM1936 | Na to młodzieniec zasmucił się i odszedł zmartwiony, bo majętności miał wiele. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | A on zasępiony taką mową odszedł smutny, miał bowiem majętności wiele. |
10. | DĄBR.GR.1961 | A on zasępiony tymi słowami, odszedł smutny, miał bowiem majątku wiele. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. |
12. | BRYTYJKA | A ten na to, słowo sposępniał i odszedł zasmucony, albowiem miał wiele majętności. |
13. | POZNAŃSKA | On zaś słuścił oczy na te słowa i odszedł smutny, bo posiadał wielkie bogactwa. |
14. | WARSZ.PRASKA | Lecz on sposępniał usłyszawszy te słowa i odszedł zasmucony. Posiadał bowiem liczne dobra. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś on, zafrasował się z powodu tego słowa i odszedł zasmucony; bowiem miał liczne mienia. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | On jednak sposępniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. |
17. | TOR.PRZ.2023 | A on sposępniał na to słowo i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. |