1. | WUJEK.1923 | Do Damaszku: Zawstydził się Emath i Arphad; bo złą bardzo nowinę usłyszeli, strwożyli się jako na morzu, dla frasunku uspokoić się nie mógł. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Przeciwko Damaszkowi. Zawstydzi się Emat i Arfad; bo wieść złą usłyszą, i zatrwożą się, tak że się i morze wzruszy, a nie będzie się mogło uspokoić. |
3. | GDAŃSKA.2017 | O Damaszku. Wstydzą się Chamat i Arpad, bo usłyszały złą wieść. Zatrwożyły się tak, że nawet morze się wzruszy, a nie będzie mogło się uspokoić. |
4. | CYLKOW | O Damesku. Zawstydzony Chamath i Arpad, gdyż wieść złą słyszą, truchleją; i w morzu niepokój, uciszyć się nie może. |
5. | KRUSZYŃSKI | Przeciwko Damaszkowi. Hamath i Arpad są zawstydzone, bo usłyszały złą wiadomość; truchleją! Są morzem wzburzonem, które nie może się uspokoić. |
6. | TYSIĄCL.WYD1 | O Damaszku. Zmieszane są Chamat i Arpad, złą bowiem wieść otrzymały. Od trosk się kołysze ich serce, nie może znaleźć spokoju. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | O Damaszku. Wstydem napełniły się Chamat i Arpad, bo usłyszały wieść niepomyślną. Są one wzburzone jak morze, pełne trwogi, nie mogą się opanować. |
8. | BRYTYJKA | O Damaszku. Zmieszane są Chamat i Arpad, gdyż usłyszały złą wieść, truchleją, są niespokojne jak morze, nie mogą się uciszyć. |
9. | POZNAŃSKA | O Damaszku. - Przerażenie padło na Chamat i Arpad, bo wieść usłyszały złowrogą. Ich serce dygocze od trwogi, nie może się uspokoić. |
10. | WARSZ.PRASKA | Przeciwko Damaszkowi: I Chamat, i Arpad wstydem się okryły, bo złe otrzymały wieści. Ze zmartwień burzą się jak morze i nie mogą znaleźć spokoju. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | O Damesku. Zawstydzony jest Chamath i Arpad; usłyszeli złe wieści, więc truchleją; w morzu także niepokój, nie może się uciszyć. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | O Damaszku. Zawstydzone są Chamat i Arpad, ponieważ usłyszały złą wieść. Stały się jak niespokojne morze i nie mogą odzyskać pokoju. |