1. | ZOFII.UWSP.IJP | ale na Kaima nie weźrzał ani na je- go ofierę. I rozgniewał się jest Kaim przelicznie, i smarszczy się gniewy lice jego. |
2. | WUJEK.1923 | Ale na Kaina i na dary jego nie wejrzał. I rozgniewał się Kain bardzo, i spadł na obliczu swojem. |
3. | GDAŃSKA.1881 | Ale na Kaina i na ofiarę jego nie wejrzał; i rozgniewał się Kain bardzo, i spadła twarz jego. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Lecz na Kaina i jego ofiarę nie wejrzał. Kain rozgniewał się bardzo i spochmurniała jego twarz. |
5. | NEUFELD.1863 | Lecz Kaina i dani jego nie uwzględnił, i oburzył się bardzo Kain i opadła twarz jego. |
6. | CYLKOW | Ale na Kaina i na dar jego nie wejrzał. I gniewało to Kaina bardzo, i zapadły lica jego. |
7. | KRUSZYŃSKI | a na Kaina i na jego ofiarę nie patrzał. I zagniewał się Kain bardzo i posmutniało oblicze jego. |
8. | MIESES | zaś nie zwrócił się do Kaina, ni do daru jego. Gniewało to Kaina bardzo i lica jego zapadły. |
9. | SPITZER.1937 | Lecz na Kaina i na dar jego nie wejrzał. Więc gniewało to Kaina bardzo i zapadła się twarz jego. |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą. |
11. | BRYTYJKA | Ale na Kaina i na jego ofiarę nie wejrzał; wtedy Kain rozgniewał się bardzo i zasępiło się jego oblicze. |
12. | POZNAŃSKA | na Kaina zaś i na jego ofiarę nie wejrzał. Rozgniewało to Kaina tak bardzo, że aż twarz mu się zmieniła. |
13. | WARSZ.PRASKA | nie zaś na Kaina i na to, co on składał w ofierze. Bardzo to Kaina zasmuciło i chodził ze spuszczoną głową. |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | ale na Kaina i na jego dar nie wejrzał. Więc to bardzo gniewało Kaina oraz zapadły się jego policzki. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kaina zaś i jego ofiary nie przyjął. Kain rozgniewał się bardzo z tego powodu i posmutniał. |