1. | ZOFII.UWSP.IJP | I rzekła Sara: „Śmiech mi Bog uczynił, bo ktokoli to usłyszy, będzie się mnie naśmiewać”. |
2. | WUJEK.1923 | I rzekła Sara: śmiech mi uczynił Bóg: ktokolwiek usłyszy, pomoże mi śmiechu. |
3. | GDAŃSKA.1881 | Tedy rzekła Sara: Śmiech mi uczynił Bóg; ktokolwiek usłyszy, śmiać się będzie ze mną. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy Sara powiedziała: Bóg dał mi powód do śmiechu; ktokolwiek o tym usłyszy, będzie się śmiał ze mną. |
5. | NEUFELD.1863 | I rzekła Sarah: śmiech sprawił mi Bóg; ktokolwiek to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie. |
6. | CYLKOW | I rzekła Sara: "śmiechu nabawił mnie Bóg: ktokolwiek usłyszy, wyśmieje mnie." |
7. | KRUSZYŃSKI | Rzekła Sara: "Pośmiewisko uczynił mi Bóg; ktokolwiek się dowie, będzie się śmiał ze mnie". |
8. | MIESES | A Sara rzekła: Bóg nabawił mnie śmiechu [cěchōk], ktokolwiek usłyszy, naśmieje się [jicăchak] ze mnie”, |
9. | SPITZER.1937 | Tedy rzekła Sara: – Śmiech sprawił mi Bóg, każdy, kto usłyszy, wyśmieje mnie. |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | Sara mówiła: Powód do śmiechu dał mi Bóg. Każdy, kto się o tym dowie, śmiać się będzie z mej przyczyny. |
11. | BRYTYJKA | Wtedy Sara rzekła: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko; każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie. |
12. | POZNAŃSKA | Sara zaś mówiła: - Bóg dał mi powód do śmiechu! Ktokolwiek o tym usłyszy, będzie się śmiał z mego powodu. |
13. | WARSZ.PRASKA | A Sara powiedziała: Bóg sprawił, że się uśmiechałam, ale każdy, kto o tym usłyszy, też będzie się śmiał z mego powodu. |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś Sara powiedziała: Bóg nabawił mnie śmiechu; ktokolwiek to usłyszy mnie wyśmieje. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Sara wówczas mawiała: Bóg dał mi powód do śmiechu! Każdy, kto o tym usłyszy, będzie śmiał się ze mną! |