Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | A nie chcieli tobie oddani być ani się rozpominali na twe dziwy, jeżeś jim czynił, i zatwardzili szyje swe a dali są woli swej, aby się nawrocili k służbie swej z swarem, ale ty, Boże łaskawy, dobrotliwy i miłosierny, długomyślny i wielikiego slutowania, nie opuściłeś jich. | 2. | WUJEK.1923 | I nie chcieli słuchać, ani wspomnieli na dziwy twoje, któreś im był uczynił. I zatwardzili karki swoje i dali głowę, aby się wrócili w niewolą swą jakoby przez upór. Ale ty, Boże miłościwy, łaskawy a miłosierny, nieskwapliwy i wielkiego zlitowania, nie opuściłeś ich. | 3. | GDAŃSKA.1881 | Owszem nie chcieli słuchać, ani wspomnieli na cuda twoje, któreś czynił, przy nich; ale zatwardziwszy kark swój postanowili sobie wodza, chcąc się wrócić w niewolę swoję w uporze swoim. Lecz ty, o Boże miłościwy, łaskawy, i miłosierny, nieskwapli wy, i wielkiego miłosierdzia! nie opuściłeś ich. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Odmówili posłuszeństwa i nie pamiętali o twoich cudach, które dla nich czyniłeś, ale uczynili twardym swój kark i w swoim buncie ustanowili sobie wodza, aby wrócić do swojej niewoli. Lecz ty jesteś Bogiem przebaczenia – łaskawym i miłosiernym, nieskorym do gniewu i wielkiej dobroci – i nie opuściłeś ich. | 5. | KRUSZYŃSKI | Wzgardzili, aby nie słuchać i nie pamiętali o cudach Twoich, któreś dla nich uczynił. Zatwardzili kark swój i w swoim uporze postanowili wodza, aby się wrócić do niewoli swojej. Tyś wszakże był Bogiem pełnym dobroci, łaskawym, miłosiernym, nieskwapliwym i wielkim w łaskawości i nie opuściłeś ich. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | I uchylali się od posłuszeństwa i nie pamiętali o cudach, które dla nich uczyniłeś. Byli twardego karku i uwzięli się, by wrócić do niewoli swej, zbuntowani. Lecz Ty jesteś Bogiem przebaczenia, jesteś łagodny i litościwy, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę; Ty nie opuściłeś ich. | 7. | BRYTYJKA | Uchylali się od posłuszeństwa, nie pomnąc na cuda, Jakie czyniłeś z nimi, Owszem, usztywniali swoje karki i wpadli na pomysł, Aby wrócić do swojej niewoli w Egipcie. Ale Ty jesteś Bogiem odpuszczenia, Miłosiernym i litościwym, Cierpliwym i wielce łaskawym, Więc ich nie opuściłeś. | 8. | POZNAŃSKA | Wypowiedzieli Ci posłuszeństwo, nie pomnąc na cuda, któreś dla nich uczynił. Stali się oporni zamyślając w swym sercu powrócić do Egiptu pod jarzmo niewoli. Ty wszakże jesteś Bogiem przebaczenia, łaskawym i miłosiernym, cierpliwym i dobroci pełnym, więc ich nie opuściłeś. | 9. | WARSZ.PRASKA | Nie byli Ci posłuszni i nie chcieli sobie przypomnieć wszystkich owych niezwykłych rzeczy, których dokonałeś dla ich dobra. Stali się krnąbrni i w swojej głupocie postanowili wrócić do dawnej niewoli. Ty jednak jesteś Bogiem zawsze skorym do przebaczenia, pełnym cierpliwości i miłosierdzia, niełatwo wpadającym w gniew i przebogatym w dobroć. I dlatego ich nie opuściłeś. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Owszem, nie chcieli słuchać oraz nie wspominali Twoich cudów, które przy nich czyniłeś. Usztywnili swe karki, mianowali sobie wodza, by w swym uporze powrócić do niewoli. Lecz Ty ich nie opuściłeś, Boże przebaczający, łaskawy, miłosierny, nieprędki do gniewu na twarzy oraz wielkiej miłości. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Byli nieposłuszni, nie pamiętali o cudach, których dokonywałeś z nimi. Przeciwnie, byli uparci, wybrali sobie przywódcę, by wrócić z nim do niewoli - do Egiptu! Lecz Ty okazałeś się Bogiem wielkiego przebaczenia, miłosiernym i litościwym, cierpliwym i wielce łaskawym - i ich nie porzuciłeś. |
|