1. | WUJEK.1923 | I podniesie chorągiew między narody odległe, i świśnie nań z kończyn ziemie, a oto śpieszny prędko przyjdzie. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Bo podniesie chorągiew do narodu dalekiego, a zaświśnie nań od kończyn ziemi, a oto rychło i prędko przyjdzie. |
3. | GDAŃSKA.2017 | I wzniesie on sztandar dla narodów z daleka, i zaświszcze na nie z krańców ziemi, a oto śpiesznie i prędko przybędą. |
4. | CYLKOW | I podniesie znak ludom zdaleka, i zaświśnie na jeden z kończyn ziemi, a oto chyżo i rączo nadbiegnie. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | On zatknie chorągiew dla dalekiego narodu i gwizdem wezwie go z krańców ziemi - i oto on przyjdzie rączy i lekki. |
6. | BRYTYJKA | I wywiesi chorągiew dla narodu z daleka, i świstem zwabi go od krańców ziemi, a oto ten śpiesznie i szybko nadejdzie. |
7. | POZNAŃSKA | I wzniesie sztandar dla ludu z daleka, przywoła go z krańców ziemi, i ten oto śpiesznie i rychło przybędzie. |
8. | WARSZ.PRASKA | I dał znak narodom mieszkającym daleko i wezwał je gwizdaniem aż od krańców ziemi a one zaraz przybyły, chętne, gotowe do boju. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc z daleka podniesie ludom znak, zaświśnie na jeden z narodów, z krańca ziemi, a oto chyżo i rączo nadbiegnie. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Da On sygnał narodowi z daleka. Gwizdem zwabi go z krańców ziemi, a ten ściągnie niezwłocznie i szybko. |