| 1. | BUDNY.1574 | A w szkole był człowiek mający ducha czarta nieczystego, i krzyknął głosem wielkim mówiąc: |
| 2. | WUJEK.1923 | A w bóżnicy był człowiek, mający czarta nieczystego i zawołał wielkim głosem, |
| 3. | RAKOW.NT | A w onym zgromadzeniu był człowiek mający ducha czarta nieczystego, i zakrzyknął głosem wielkim, |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | A w bóżnicy był człowiek, który miał ducha dyjabła nieczystego, i zawołał głosem wielkim, |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | A był w synagodze człowiek, który miał ducha demona nieczystego. Zawołał on donośnym głosem: |
| 6. | SZCZEPAŃSKI | A znalazł się w bóżnicy człowiek, opętany przez czarta nieczystego, i krzyczał silnym głosem, |
| 7. | MARIAWICI | A był w bożnicy człowiek mający dyabelswo nieczyste i zawołał głosem wielkim |
| 8. | BIESZK.ŁUK.1931 | W bóżnicy był właśnie człowiek, który miał czarta nieczystego. Ten zawołał wielkim głosem: |
| 9. | GRZYM1936 | Był tam w bóżnicy człowiek nawiedzony przez ducha nieczystego, który zaczął wołać na cały głos: |
| 10. | DĄBR.WUL.1973 | A był w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego i zawołał głosem wielkim, |
| 11. | DĄBR.GR.1961 | A był w synagodze człowiek opętany przez ducha czarta nieczystego, który zawołał głosem wielkim. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD5 | A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: |
| 13. | BRYTYJKA | A w synagodze był człowiek, opętany przez ducha nieczystego, który zawołał głośno: |
| 14. | POZNAŃSKA | Był w synagodze człowiek, mający ducha nieczystego. I krzyknął głośno: |
| 15. | WARSZ.PRASKA | Był raz w synagodze człowiek mający ducha nieczystego, który wykrzykiwał donośnym głosem. |
| 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A był w bóżnicy człowiek, który miał nieczystego ducha demona. Zatem zawołał wielkim głosem, |
| 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Był zaś w synagodze człowiek mający w sobie ducha nieczystego, demona. Ten wrzasnął z całej siły: |
| 18. | TOR.PRZ. | A był w synagodze człowiek, który miał ducha, demona nieczystego, i krzyknął donośnym głosem, |