1. | ZOFII.UWSP.IJP | Tedy jeden mąż z synow prorokowych rzecze ku swemu towarzyszowi słowem bożym: „Zbij mię!” A on nie chciał jego zbić. |
2. | WUJEK.1923 | Mąż tedy jeden z synów prorockich rzekł do towarzysza swego w mowie Pańskiéj: Uderz mię. A on nie chciał uderzyć. |
3. | GDAŃSKA.1881 | Tedy niektóry mąż z synów prorockich rzekł do bliźniego swego z rozkazania Pańskiego: Uderz mię proszę; ale go nie chciał on mąż uderzyć. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy pewien mąż spośród synów proroków powiedział do swego bliźniego na słowo PANA: Uderz mnie, proszę. Ale ten człowiek nie chciał go uderzyć. |
5. | CYLKOW | Jeden zaś z wychowańców prorockich rzekł z polecenia Wiekuistego do towarzysza swego: Chciej mnie uderzyć! Ów wszakże niechciał go uderzyć. |
6. | KRUSZYŃSKI | Pewien człowiek z pośród synów prorockich rzekł do swego przyjaciela przez słowo Boże: "Zrań mię - proszę!" Lecz odmówił ów człowiek zranienia go. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Pewien człowiek spośród synów prorockich rzekł, z rozkazu Pana, do swego współtowarzysza: Uderz mnie, proszę! Ale ów człowiek nie chciał go uderzyć. |
8. | BRYTYJKA | Wtedy jeden z uczniów prorockich z rozkazu Pana rzekł do swego towarzysza: Uderz mnie! Lecz mąż ten nie chciał go uderzyć. |
9. | POZNAŃSKA | [Tymczasem] pewien człowiek z synów prorockich rzekł do swego przyjaciela: - Na słowo Jahwe, uderz mię. Ale człowiek ten nie chciał go uderzyć. |
10. | WARSZ.PRASKA | A jeden z synów prorockich, posłuszny słowom Jahwe, powiedział do swojego towarzysza: Uderz mnie, proszę cię! Ale tamten nie chciał go uderzyć. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś jeden z wychowanków prorockich, z polecenia WIEKUISTEGO, powiedział do swojego towarzysza: Uderz mnie! Jednak on nie chciał go uderzyć. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy jeden z uczniów prorockich na rozkaz PANA zwrócił się do kogoś, kto mu towarzyszył: Uderz mnie, proszę. Ale ten nie chciał go uderzyć. |