| 1. | WUJEK.1923 | A gdy je wyrwę, nawrócę się, i zlituję się nad nimi: i nawrócę je, męża do dziedzictwa swego, i męża do ziemie jego. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Wszakże gdy ich wyplenię, nawrócę się i zmiłuję się nad nimi, a przywiodę zasię każdego z nich do dziedzictwa jego, i każdego z nich do ziemi jego. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | A gdy ich wyrwę, wrócę, zlituję się nad nimi i znowu przyprowadzę każdego z nich do jego dziedzictwa i każdego z nich do jego ziemi. |
| 4. | CYLKOW | Wszakże po wyrwaniu ich ulituję się znowu nad nimi, i przywiodę ich każdego do dziedzictwa swego i każdego do ziemi swojej. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | Lecz potem, gdy ich wykorzenię, będę miał znowu litość nad nimi, przywiodę każdego do jego dziedzictwa, każdego do ziemi jego. |
| 6. | TYSIĄCL.WYD1 | Lecz gdy ich wyrwę, zmiłuję się znowu nad nimi i przywrócę ich, każdego do jego dziedzictwa i do jego kraju. |
| 7. | TYSIĄCL.WYD5 | Lecz gdy ich już wyrwę, ogarnie Mnie znów litość nad nimi i przyprowadzę każdego z nich do jego dziedzictwa i każdego z nich do jego kraju. |
| 8. | BRYTYJKA | Lecz gdy ich wyrwę, znów ulituję się nad nimi i sprowadzę z powrotem każdego do jego dziedzictwa i do jego ziemi. |
| 9. | POZNAŃSKA | Ale kiedy ich wyrwę, ulituję się znowu nad nimi i pozwolę im powrócić - każdemu do jego dziedzictwa i każdemu do jego kraju. |
| 10. | WARSZ.PRASKA | A po wyrwaniu ich już z ich ziemi znów ulituję się i sprowadzę ich ponownie do ich dziedzictwa, każdego do jego własnej krainy. |
| 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jednak po ich wyrwaniu, zwrócę się oraz zlituję, i przyprowadzę każdego z nich do swojego dziedzictwa oraz każdego do swojej ziemi. |
| 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A gdy ich wyrwę, zawrócę i zlituję się nad nimi, i sprowadzę ich z powrotem, każdego do jego dziedzictwa i każdego do jego ziemi. |