Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I odpowiadając król, rzekł do niewiasty: Nie taj przedemną słowa, o które cię pytam. I rzekła mu niewiasta: Mów, panie mój, królu. | 2. | GDAŃSKA.1881 | A odpowiadając król rzekł do niewiasty: Proszę nie taj przedemną tego, o co się spytam. I rzekła niewiasta: Mów proszę, królu, panie mój. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy król odezwał się do kobiety: Proszę, nie ukrywaj przede mną tego, o co zapytam. Kobieta odpowiedziała: Niech mówi mój pan, król. | 4. | CYLKOW | I odezwał się król i rzekł do owej kobiety: Nie chciej zataić przedemną tego, o co się zapytać chcę! I odpowiedziała kobieta: Niechaj tylko pan i król mój mówić raczy! | 5. | KRUSZYŃSKI | Odpowiadając król, rzekł do owej niewiasty: "Nie ukrywaj przedemną - proszę - żadnego słowa, o które ci się zapytam". I odpowiedziała niewiasta: "Niechaj mówi pan mój, król!" | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | W odpowiedzi król rzekł do kobiety: Nie ukrywaj, proszę, przede mną tego, o co chcę cię zapytać. Odpowiedziała kobieta: Bądź łaskaw mówić, panie mój, królu. | 7. | BRYTYJKA | Odpowiadając, rzekł król do tej kobiety: Nie zataj przede mną sprawy, o którą chcę się ciebie zapytać. Kobieta rzekła: Niech więc mówi mój pan, król! | 8. | POZNAŃSKA | Odpowiadając rzekł król do niewiasty: - Nie zatajaj, proszę, przede mną rzeczy, o którą chcę cię zapytać. Rzekła niewiasta: - Niech mówi pan mój, król. | 9. | WARSZ.PRASKA | Odpowiadając na to rzekł król do kobiety: Odpowiedz mi, proszę, szczerze na pytanie, które ci zadam. Kobieta rzekła natychmiast: Mów, panie mój i królu! | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zatem król się odezwał i powiedział do tej niewiasty: Nie zatajaj przede mną tego, o co chcę się zapytać! A kobieta odpowiedziała: Niech tylko mój pan i król raczy mówić! | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Po tych słowach król powiedział do kobiety: Chciałbym cię o coś zapytać. Udziel mi szczerej odpowiedzi. Dobrze - zgodziła się kobieta. - Słucham, mój panie, królu! |
|