1. | PS.FLORIAŃSKI | (60:2) Od końcow ziemie ku tobie jeśm wołał, gdy sobie styskowało sierce moje; na skale powyszył jeś mie. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (60:2) Od krajow ziemskich k tobie jeśm wołał, gdy styskowało sierce moje; na skale powyszszył jeś mie. |
3. | WUJEK.1923 | (61:3) Od kończyn ziemie wołałem do ciebie, gdy się frasowało serce moje: na skale wywyższyłeś mię, prowadziłeś mię. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (61:3) Od końca ziemi wołam do ciebie w zatrwożeniu serca mego; wprowadź mię na skałę, która jest wywyżą nad mię. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Z krańców ziemi wołam do ciebie, gdy moje serce jest zatrwożone; wprowadź mnie na skałę, która jest wyższa ode mnie. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (61:3) Z-krańca téj-ziemi, do-Ciebie wołam, w-osłabianiu-się serca-mojego; na-skałę wyższą nademnie, zaprowadź-mię. |
7. | GÖTZE.1937 | (61:3) Od końca ziemi wzywam Ciebie, gdy serce me omdlewa; wprowadź mię na skałę, która dla mnie jest za wysoka! |
8. | CYLKOW | (61:3) Z krańca ziemi do Ciebie wołam, w zwątpieniu serca mego; na opokę niedostępną dla mnie, wprowadź mnie. |
9. | KRUSZYŃSKI | (61:3) Z końca ziemi wołam do Ciebie, gdy trwoży się serce moje. Wprowadź mnie na skałę wyższą odemnie, |
10. | ASZKENAZY | (61:3) Z krawędzi ziemi wołam do Ciebie, gdy się zamroczy serce me, Ty na skale, co wyższa nademnie, dasz mi spocząć. |
11. | SZERUDA | (61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie w strapieniu serca: Wprowadź mię na skałę wyższą nade mnie! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (60:3) Do Ciebie wołam z krańców ziemi, gdy słabnie moje serce. Ty mnie wyniesiesz na opokę, dasz mi odpocznienie, |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (61:3) Wołam do Ciebie z krańców ziemi, gdy słabnie moje serce: na skałę zbyt dla mnie wysoką wprowadź mnie, |
14. | BRYTYJKA | (61:3) Z krańców ziemi wołam do ciebie w słabości serca:Wprowadź mnie na skałę wyższą ode mnie! |
15. | POZNAŃSKA | (61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie, bo duch we mnie upada. Wprowadź mnie na skałę, która jest dla mnie zbyt wysoka! |
16. | WARSZ.PRASKA | (61:3) Wołam do Ciebie z krańców ziemi, bo już omdlało moje serce, wprowadź mnie na tę skałę, która jest za wysoka dla mnie. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (61:3) Wołam do Ciebie z krańca ziemi oraz w zwątpieniu mego serca; wprowadź mnie na niedostępną dla mnie opokę. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie w słabości mego serca: Wprowadź mnie na skałę, która mnie przewyższa, |
19. | TOR.PRZ.2023 | Z krańca ziemi wołam do Ciebie w słabości mojego serca; wprowadź mnie na skałę, wyższą ode mnie. |