1. | ZOFII.UWSP.IJP | S wirzchnich skał uźrzę ji a z pagorkow uznamionam ji, lud sam przebywać będzie a miedzy narody nie będzie policzon. |
2. | WUJEK.1923 | Z najwyższych skał ujrzę go, a z pagórków oglądam go: lud sam mieszkać będzie, a między narody nie będzie policzon. |
3. | GDAŃSKA.1881 | Bo z wierzchu skał oglądam go, a z pagórków będę nań patrzał; oto, lud ten sam mieszkać będzie, a między narody mieszać się nie będzie. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Gdyż widzę go ze szczytu skał, spoglądam na niego z pagórków; oto ten lud będzie mieszkać osobno, do innych narodów nie będzie zaliczony. |
5. | CYLKOW | Oto ze szczytu skał widzę go, a z pagórków spoglądam nań: Oto lud, który oddzielnie mieszka, a między narody się nie zalicza! |
6. | KRUSZYŃSKI | Bo ze szczytu skał widzę go i ze wzgórz spoglądam na niego: oto naród, który sam zamieszka, a nie będzie policzony pomiędzy narody. |
7. | MIESES | Gdyż ze szczytu skał go widzę, z pagórków patrzę nań: oto! lud [,który] samotnie mieszka, a do narodów nie zalicza się. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | Bo widzę go z wierzchu skały, ze wzgórz go dostrzegam, oto lud, który mieszka osobno, a nie wlicza się do narodów. |
9. | BRYTYJKA | Wszak ze szczytu skał go widzę I z pagórków go oglądam: Oto lud, który mieszka na osobności, I między narody się nie zalicza. |
10. | POZNAŃSKA | Dostrzegam go ze szczytów skalnych, spoglądam nań z pagórków: jest to lud, co samotnie mieszka, bo nie łączy się z [innymi] narodami. |
11. | WARSZ.PRASKA | Widzę go bowiem ze skalistych szczytów, dostrzegam go z pagórkowatych wzniesień. Jest to lud, który żyje samotnie i nie jest policzony między inne narody. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Widzę go ze szczytu skał i spoglądam na niego z pagórków. Oto lud, co oddzielnie mieszka i między narody się nie zalicza. |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Tak, widzę go ze szczytu skał i oglądam go z pagórków: Oto lud! Przebywa samotnie, do narodów się nie zalicza. |