Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | ❬...❭ i będę ją widzieć a wspomionę na wieczny ślub, jenże się stał miedzy Bogiem a miedzy wszelką żywą duszą, jeż to jest na ziemi”. | 2. | WUJEK.1923 | I będzie łuk na obłokach i ujrzę go: i wspomnię na przymierze wieczne, które się postanowiło między Bogiem, a między wszelką duszą żywiącą każdego ciała, które jest na ziemi. | 3. | GDAŃSKA.1881 | Będzie tedy łuk on na obłoku, i wejrzę nań, abym wspomniał na przymierze wieczne, między Bogiem i między wszelką duszą żywiącą w każdem ciele, które jest na ziemi. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Będzie więc ten łuk na obłoku i spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze między Bogiem a wszelką żywą istotą cielesną, która jest na ziemi. | 5. | NEUFELD.1863 | A gdy będzie łuk w obłoku, spojrzę na niego, by przypomnieć sobie wieczne przymierze między Bogiem a między wszelką, istotą żyjącą w wszelkiém ciele, które na ziemi. | 6. | CYLKOW | I będzie łuk w obłokach, i spojrzę nań, abym wspomniał na przymierze wieczne między Bogiem, a każdem jestestwem żyjącém w wszelkiém ciele, które jest na ziemi." | 7. | KRUSZYŃSKI | Łuk będzie na obłoku, a patrząc nań, wspomnę na przymierze wieczne pomiędzy Bogiem, a pomiędzy wszelką istotą żyjącą we wszelkiem ciele, które jest na ziemi". | 8. | MIESES | Łuk będzie na obłokach, a Ja spojrzę nań, ażeby wspomnieć na przymierze wieczyste pomiędzy Bogiem, a wszelką żywą istotą w ciele wszelakiem, które istnieje na ziemi”. | 9. | SPITZER.1937 | I niech będzie tęcza w obłokach, abyś spojrzał na nią dla pamięci przymierza wiecznego między Bogiem a wszelką istotą żyjącą we wszelkim organizmie, który jest na ziemi. | 10. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, spojrzę na niego i wspomnę na przymierze wieczne między Mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi. | 11. | BRYTYJKA | Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi. | 12. | POZNAŃSKA | Kiedy więc ten łuk ukaże się na obłokach, wtedy Ja spojrzę nań, aby przypomnieć sobie przymierze wieczne, łączące mnie z każdą żywą istotą, z wszelkim ciałem na ziemi. | 13. | WARSZ.PRASKA | Na obłokach będzie widniał łuk barwny, a Ja będę nań spoglądał, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze zawarte przeze Mnie, Boga, z wszelką istotą żywą, obdarzoną ciałem na tej ziemi. | 14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A na obłokach będzie łuk; więc spojrzę na niego, bym wspomniał na wieczne Przymierze między Bogiem, a każdą żyjącą istotą we wszelkiej cielesnej naturze, która jest na ziemi. | 15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy więc na obłoku pojawi się łuk, spojrzę na niego, by wspomnieć wieczne przymierze między Bogiem a wszelkim zwierzęciem, wszelkim ciałem, które żyje na ziemi. |
|