| 1. | ZOFII.UWSP.IJP | a on się napił, i rzecze jemu: „Takież i twoim wielbłądom naczyrpnę ❬...❭”. |
| 2. | WUJEK.1923 | A gdy się napił, przydała: I owszem i wielbłądom twoim naczerpam wody, aż się wszyscy napiją. |
| 3. | GDAŃSKA.1881 | A gdy mu się dała napić, rzekła: I wielbłądom twoim naczerpię, aż się napiją. |
| 4. | GDAŃSKA.2017 | A gdy dała mu się napić, powiedziała: Naczerpię wody także dla twoich wielbłądów, aby napiły się do woli. |
| 5. | NEUFELD.1863 | A gdy przestała poić go, rzekła: i dla wielbłądów twoich czerpać będę, dopóki nie przestaną pić. |
| 6. | CYLKOW | A gdy dała mu się napić, rzekła: "I dla wielbłądów twoich czerpać będę, póki się nie napiją." |
| 7. | KRUSZYŃSKI | A skończywszy z napojeniem go, rzekła: "Naczerpię również dla tych wielbłądów, aby się do syta napiły". |
| 8. | MIESES | a skoro dała mu się dostatecznie napić, rzekła: „Dla wielbłądów twoich naczerpię też, aż napiją się do syta”. |
| 9. | SPITZER.1937 | A gdy dość napoiła (go), rzekła: – Także dla wielbłądów twych naczerpię, aż zupełnie napoją się. |
| 10. | TYSIĄCL.WYD5 | A gdy go napoiła, rzekła: Także dla twych wielbłądów naczerpię wody, aby mogły pić do woli. |
| 11. | BRYTYJKA | A gdy dała mu się napić, rzekła: Również dla wielbłądów twoich naczerpię wody, aż się napiją. |
| 12. | POZNAŃSKA | Gdy już go napoiła, rzekła: - Naczerpię wody także dla twoich wielbłądów, aż napiją się do woli. |
| 13. | WARSZ.PRASKA | A gdy on już się napił, powiedziała: Bardzo chętnie zaczerpnę też wody dla twoich wielbłądów, żeby i one się napiły, ile zechcą. |
| 14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A kiedy dała mu się napić, powiedziała: Także dla twoich wielbłądów będę czerpać, dopóki się nie napiją. |
| 15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kiedy skończył, dodała: Napoję też twoje wielbłądy. Niech i one ugaszą pragnienie. |