NT TBS - Karol Węgierski
 Okładka NT z 1876 r. Główne wydanie 1876Nowy Testament pana naszego Jezusa Chrystusa na nowo przejrzany z textu greckiego (przez Karola Hr. Węgierskiego). Wydany przez Towarzystwo Trinitarne Biblijne, 1876, s.475 [GAL] Tłumaczeniehr. Karol Węgierski Fragment przekładuEwangelia Łukasza 1:26-41: [26] A w miesiącu szóstym posłany był Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret. [27] Do Panny poślubionéj mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny, Maryja. [28] A wszedłszy Anioł do niéj, rzekł: bądź pozdrowiona, godna szacunku; Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami. [29] Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, coby to było za pozdrowienie. [30] I rzekł jéj Anioł: nie bój się Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga. [31] A oto, poczniesz w żywocie, i porodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. [32] Ten będzie wielkim, i Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg tron Dawida, ojca jego: [33] I będzie królował nad domem Jakubowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca. [34] A Maryja rzekła do Anioła: jak się to stanie, kiedy męża nie znam? [35] A odpowiadając Anioł rzekł jéj: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to święte, co się z ciebie narodzi, nazwane będzie Synem Bożym. [36] A oto, Elżbieta, krewna twoja, także poczęła syna w starości swojéj, a ten miesiąc jest szóstym dla niéj, którą nazywają niepłodną. [37] Bo u Boga nie będzie niemożliwą żadna rzecz. [38] I rzekła Maryja: oto służebnica Pańska; niechże mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niéj Anioł. [39] Tedy zabrawszy się Maryja w onych dniach, poszła śpiesznie w górną krainę do miasta Judzkiego. [40] I wszedłszy w dom Zacharyjasza, pozdrowiła Elżbietę. [41] I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, że skoczyło niemowlątko w żywocie jéj, i napełnioną została Elżbieta Duchem Świętym. Więcej o przekładzie"Zamieszkały w Anglii hr. Karol Węgierski, przetłumaczył sam Nowy Testament na język polski, wydany w Londynie w 1876 r." [1] Z historii Towarzystwa Biblijnego w Polsce"Pilnie rozważano sprawę nowego tłumaczenia Biblii. Podjął się tego zadania zamieszkały w Anglii hr. Karol Węgierski, który przetłumaczył Nowy Testament na język polski, wydrukowany w Londynie w 1876 r." [2] Przedmowa ogólna hr. Węgierskiego do wydania Nowego Testamentu z 1876 r.:Przy końcu 1866 roku, będąc Członkiem Komitetu Polskiego w Londynie, mającego na celu rozgłaszanie Słowa Bożego w Polsce, porównaliśmy nasze wersje z oryginałem greckim, i aby zadosyć uczynić sumiennym obowiązkom względem naszej Ojczyzny, prosiliśmy Towarzystwo Biblijne Trójcy w Londynie, aby wydało poprawioną wersję Nowego Testamentu w polskim języku. Aby to doprowadzić do skutku, zostałem upoważniony do zrobienia potrzebnych kroków, czego się z chęcią podjąłem, licząc na Wszechmocność Boga, bez którego błogosławieństwa, nic prawdziwie dobrego i trwałego stać się nie może. Po długich staraniach, spodobało się Opatrzności, zebrać w kraju Komitet złożony ze znakomitych Pastorów rozmaitego wyznania Kościoła Ewangelickiego, Doktorów Teologij i Filologów, kochających Boga i Jego prawdę, którzy chętnie podjęli się rewizji Nowego Polskiego Testamentu. Przytem udało nam się nabyć stare wersje Nowego Testamentu, pilnie przełożonego z oryginału greckiego na polski język, i wydane z dozwoleniem Starszych, w Gdańsku roku Pańskiego 1606, który tym bardziej utwierdził nas w przedsięwziętym zamiarze koniecznej potrzeby, zmienienia niektórych wyrażeń i wyrazów znajdujących się w dzisiejszych polskich wersjach, mających na celu unieważnienie doktryny,"usprawiedliwienia przez wiarę w Jezusa Chrystusa", a uznanej przez kościoły protestanckie. Główniejsze słowa potrzebujące zmiany były 1°. Słowo greckie "metanoia", oddane przez starą Gdańską edycję z roku 1606 - "upamietanie", który to tekst komitet Towarzystwa Biblijnego Trójcy, przyjął za podstawę swego działania dla nowej wersji. W tej edycji słowo "upamiętanie", a nie, "pokuta" jest oddane 41 razy, co oczywiście dowodzi ogólnego używania tego słowa, w tamtym czasie. 2°. Greckie słowo: "proskuneo" oddane jest przez "cześć, uwielbienie", - zamiast, hołd lub pokłon. 3°. Słowo "skandalon" - przez polski wyraz "obrażenie," zamiast, - zgorszenie. Towarzystwo Komitetu Warszawskiego, przystało na te zmiany. W liście X. Manitiusza z dnia 1° Maja 1869 pisanym do Towarzystwa Biblijnego Trójcy - jako Prezydującego, wyrażając życzenie, aby ta praca, była uznana za dzieło narodowe. Na nieszczęście, Komitet Warszawski, po ukończeniu rewizji historycznej części Nowego Testamentu, zaprzestał swojego działania. Po wielu trudnościach i próżnych zabiegach, gdy nie udało się przyjść do wspólnego porozumienia, Towarzystwo Biblijne zaprosiło mnie do ukończenia nowej edycji Testamentu Polskiego, co za pomocą Boga jam uskutecznił. W tej podjętej pracy, starałem się nie zaniedbać niczego, coby służyło do oddania wiernego testu oryginału; czerpałem ze wszelkich źródeł nowożytnych, jak "krytyczne teksty": Griesbacha, Scholza, Lachmana, Tischendorfa, obejmujące kodeksy: Sinaiticus, Alexandryiski, Watykański i inne MSS [{BP} manuskrypty?] i porównywałem z angielskimi, francuskimi i nowymi wersjami. Przyłączamy też, do teraźniejszej edycji, przedmowę Warszawskiego Komitetu z r. 1873, i zakańczamy kilku wierszami wyjętymi ze starej Gdańskiej edycji z r. 1606. "A tej pracy, dosyć trudnej, która podobno dla różnych głów i mózgów ludzkich, nie wszystkim będzie jednako widziana, Pan Bóg wie, żeśmy żadnemu pożytkowi swemu, ani chlubie jakiej nie dogadzali; aleśmy tylko na samą chwałę Boga w Trójcy-jedynego, na zbudowanie a pożytek Kościoła Bożego, i na powinność naszą chrześcijańską, wzgląd pilny mieli; dlatego prosimy Boga, aby to czego w tej pracy naszej nie dostaje, a zwłaszcza czegobyśmy z niewiadomości nie doszli, z chrześcijańskiej ludzkości odpuszczono, a z miłości braterskiej poprawione było: za co my każdemu chrześcijańskiemu czytelnikowi będziemy powinni. Tedy temu Synowi Bożemu, Królowi nad Królami, Panu nad Pany, wespół z Ojcem Jego i Duchem Świętym, jako Bogu naszemu w Trójcy-jedynemu, niechaj będzie chwała i cześć, teraz i na wieki. Amen. KAROL WĘGIERSKI. 25 Maja, 1876, roku, pisałem w Malvern. [3] Porównania między tłumaczeniamiPorównanie pomiędzy rewizją warszawską Biblii Gdańśkiej [REW] a przekładem Węgierskiego [WĘG]. Ewangelia Łukasza 1:26-40:Powód porównania: Hrabia Węgierski w swoim tłumaczeniu Nowego Testamentu [1976] użył tekstu Ewangelii i Dziejów Apostolskich wydanych 3 lata wcześniej [1873] jako praca Komisji pracującej nad tzw. rewizją warszawską Biblii Gdańskiej. [26 REW] A w miesiącu szóstym posłany był Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret, [26 WĘG] A w miesiącu szóstym posłany był Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret. [27 REW] Do Panny poślubionej mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny, Maryja. [27 WĘG] Do Panny poślubionéj mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny, Maryja. [28 REW] I wszedłszy Anioł do niej, rzekł: bądź pozdrowiona, łaską udarowana; Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami. [28 WĘG] A wszedłszy Anioł do niéj, rzekł: bądź pozdrowiona, godna szacunku; Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami. [29 REW] Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, coby to było za pozdrowienie. [29 WĘG] Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, coby to było za pozdrowienie. [30 REW] I rzekł jej Anioł: nie bój się, Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga. [30 WĘG] I rzekł jéj Anioł: nie bój się Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga. [31 REW] I oto, poczniesz w żywocie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. [31 WĘG] A oto, poczniesz w żywocie, i porodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. [32 REW] Ten będzie wielkim, i Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg tron Dawida, ojca jego, [32 WĘG] Ten będzie wielkim, i Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg tron Dawida, ojca jego: [33 REW] I będzie królował nad domem Jakóbowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca. [33 WĘG] I będzie królował nad domem Jakubowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca. [34 REW] A Maryja rzekła do Anioła: jak się to stanie, kiedy męża nie znam? [34 WĘG] A Maryja rzekła do Anioła: jak się to stanie, kiedy męża nie znam? [35 REW] I odpowiadając Anioł rzekł jej: Duch Święty zstąpi na cię, i moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to święte, co się z ciebie narodzi, nazwane będzie Synem Bożym. [35 WĘG] A odpowiadając Anioł rzekł jéj: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to święte, co się z ciebie narodzi, nazwane będzie Synem Bożym. [36 REW] I oto, Elżbieta krewna twoja, także poczęła syna w starości swojej, i ten miesiąc jest szósty dla niej, którą nazywają niepłodną. [36 WĘG] A oto, Elżbieta, krewna twoja, także poczęła syna w starości swojéj, a ten miesiąc jest szóstym dla niéj, którą nazywają niepłodną. [37 REW] Bo u Boga będzie miało moc każde słowo. [37 WĘG] Bo u Boga nie będzie niemożliwą żadna rzecz. [38 REW] Maryja zaś rzekła: oto, ja służebnica Pańska; niech mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niej Anioł. [38 WĘG] I rzekła Maryja: oto służebnica Pańska; niechże mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niéj Anioł. [39 REW] Tedy wstawszy Maryja w onych dniach, udała się spiesznie w górną krainę do miasta Judzkiego. [39 WĘG] Tedy zabrawszy się Maryja w onych dniach, poszła śpiesznie w górną krainę do miasta Judzkiego. [40 REW] I wszedłszy w dom Zacharyjasza, pozdrowiła Elżbietę. [40 WĘG] I wszedłszy w dom Zacharyjasza, pozdrowiła Elżbietę. [41 REW] I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, że skoczyło niemowlątko w żywocie jej, i napełnioną została Elżbieta Duchem Świętym. [41 WĘG] I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, że skoczyło niemowlątko w żywocie jéj, i napełnioną została Elżbieta Duchem Świętym. Podsumowanie porównania: Ogromna ilość identycznego tekstu. Ale czasami Węgierski wprowadza coś od siebie (np. werset 28). Porównanie pomiędzy przekładem Węgierskiego, Biblią Gdańską i rewizją Biblii Gdańskiej [1881]. Filipian 2:1-11[01 WĘG] Jeśli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeśli jaką osłodę miłości, jeśli jaką społeczność Ducha, jeśli jakie serdeczności i zlitowania, [01 GDA] Jeźli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeźli jaką uciechę miłości, jeźli jaką społeczność ducha, jeźli są jakie wnętrzności i zlitowania w was, [01 REW] Jeśli tedy jest jakie napominanie w Chrystusie, jeśli jaka pociecha miłości, jeśli jaka wspólność ducha, jeśli jakie serce i zlitowanie, [02 WĘG] Uzupełnijcież radość moję, abyście jednoż rozumieli, tę samą miłość mając, będąc jednomyślni i jedno rozumiejąc; [02 GDA] Dopełnijcież wesela mojego, abyście jednoż rozumieli, jednostajną miłość mając, będąc jednomyślni i jednoż rozumiejący; [02 REW] Dopełnijcie radości mojej, abyście toż samo myśleli, mając tę samą miłość, będąc jednomyślni i jedno rozumiejący, [03 WĘG] Nic nie czyńcie przez spór, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich oceniając nad siebie. [03 GDA] Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się. [03 REW] Nic nie czyniąc przez kłótliwość lub próżność, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych od siebie. [04 WĘG] Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co należy się drugim. [04 GDA] Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co jest drugich. [04 REW] Niech każdy dba nie o swoje, ale każdy i o cudze. [05 WĘG] Niech ten umysł będzie w was, który był w Chrystusie Jezusie; [05 GDA] Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie. [05 REW] Albowiem niech w was będą te same myśli, jakie i w Chrystusie Jezusie, [06 WĘG] Który, będąc w kształcie Boga, nie poczytał sobie tego za zdzierstwo, równym być Bogu, [06 GDA] Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu, [06 REW] Który będąc w postaci Bożej, nie poczytał sobie za łupiestwo być równym Bogu, [07 WĘG] Ale wypróżnił samego siebie, przyjąwszy kształt sługi, stawszy się podobnym ludziom, [07 GDA] Ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom; [07 REW] Ale poniżył samego siebie, przyjąwszy postać niewolnika, stawszy się podobny ludziom, i z postawy znaleziony jako człowiek; [08 WĘG] A będąc znaleziony w kształcie człowieka, sam się poniżył, będąc posłusznym do śmierci, aż do śmierci krzyża. [08 GDA] I postawą znaleziony jako człowiek, sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej. [08 REW] Sam siebie uniżył, będąc posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. [09 WĘG] Dla tego też Bóg wysoko go wywyższył, i nadał mu imię, które jest nad wszelkie imię; [09 GDA] Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię; [09 REW] Dla tego też Bóg nader go wywyższył, i darował mu imię, które jest nad wszelkie imię; [10 WĘG] Aby na imię Jezusa wszelkie kolano skłaniało się, tych, którzy są na ziemi, i tych którzy są pod ziemią; [10 GDA] Aby w imieniu Jezusowem wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebiesiech i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią. [10 REW] Aby w imieniu Jezusa zginało się wszelkie kolano, tych, którzy są na niebiosach, i na ziemi, i pod ziemią, [11 WĘG] I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. [11 GDA] A wszelki język aby wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. [11 REW] I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. Kalendarium przekładu
Powiązany artykułLinki
Informacje o tłumaczeniu:Przypisy
Zostaw komentarzUWAGA: Wiadomości prywatne do BibliePolskie.pl na które oczekujesz odpowiedzi proszę wysyłać |
||||||||||||||