Przekład Mariawitów
Pierwsze wydanie w serii 1921Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Zawartość: "Słowo wstępne" [4 strony] napisał biskup staro-katolickiego kościoła Maryawitów Jan Marya Michał; Porządek Pism Nowego Zakonu od kościoła chrześcijańskiego przyjętych [1 strona]; Przedmowa ŚŚ Hieronima i Jana Chryzostoma na czterech ewangelistów [4 strony]; na końcu spis rzeczy [2 strony]; spis treści, skorowidz skróceń i znaków pisma [1 strona] i na ostatniej stronie skorowidz skróceń Ojców Kościoła oraz ważniejsze omyłki w druku. Całość 966 stron. [GAL TXT SKAN] Tłumaczenieabp J. M. Michał Kowalski Podstawa tłumaczeniaNT: Greka Fragment przekładuList Judy 1:1-25 [1] Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakóba, tym, którzy są w Bogu Ojcu umiłowani i w Jezusie Chrystusie zachowani i powołani. [2] Miłosierdzie i pokój i miłość niech się względem was wypełni. [3] Najmilsi, czyniąc zadość potrzebie napisania do was o społecznem waszem zbawieniu, uważałem za rzecz konieczną napisać wam napomnienie, abyście walczyli o wiarę, raz Świętym podaną. [4] Albowiem wkradli się (pomiędzy was) niektórzy ludzie, (którzy dawno na ten sąd są naznaczeni), bezbożni, którzy łaskę Boga naszego obracają w rozpustę i odrzucają samego Panującego i Pana naszego Jezusa Chrystusa. [5] Chcę tedy wam przypomnieć, bo dobrze wszystko wiecie, że Jezus, wybawiwszy lud z ziemi Egipskiej, potem tych, którzy nie uwierzyli, potracił. [6] Aniołów zaś, którzy nie zachowali swej godności, ale mieszkanie swoje opuścili, na sąd dnia wielkiego, więzami wiecznymi związanych w wielkiej ciemności, zachował. [7] Jako Sodoma i Gomora oraz pograniczne miasta, które w taki sam sposób zwszeteczniawszy i udawszy się za innem ciałem, stały się przykładem kary ognia wiekuistego, jaką ponoszą, - tak (będzie i z tymi); [8] bo i ci ciało plugawią i zwierzchność (Chrystusa) odrzucają, i Majestatowi (Jego) bluźnią. [9] Gdy... [całość] Kalendarium przekładu
Linki
Tekst tłumaczenia:Skany tłumaczenia:Informacje o tłumaczeniu:Dodatkowe fragmenty przekładu4 Księga Mojżeszowa 11:24-30 Przyszedł tedy Mojżesz i powiedział ludowi słowa Pańskie; i wezwawszy siedemdziesięciu mężów starszych z ludu Izraelskiego, kazał im stać u Przybytku. I zstąpił Pan w obłoku i mówił do niego; i wziąwszy nieco z ducha, który był w Mojżeszu, udzielił go onym siedemdziesięciu mężom. A gdy na nich spoczął Duch, prorokowali i potem prorokować nie przestali. A zostali byli w obozie dwaj mężowie, z których jednego zwano Eldad, a drugiego Medad, na których też spoczął Duch. Bo i oni byli wpisani w regestr, ale nie wyszli byli do Przybytku. A gdy i ci także prorokowali w obozie, przybieżało pacholę i powiedziało Mojżeszowi: Eldad i Medad prorokują w obozie. Wtedy Jozue, syn Nun, służebnik Mojżesza i wybrany rzekł: Panie mój, Mojżeszu, zabroń im tego. A Mojżesz mu rzekł: Czemu im zazdrościsz ze względu na mnie? Daj to, Boże, żeby wszystek lud prorokował i żeby im wszystkim dał Pan Ducha Swojego. I wrócił Mojżesz z onymi starszymi ludu Izraelskiego do obozu. [7] 5 Mojżeszowa 5:6-21 [Dziesięć Przykazań] [6] I rzekł On: Jam jest Pan Bóg twój, Którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli: [7] Nie będziesz miał bogów innych przed Obliczem Mojem. [8] Nie czyń sobie obrazu rzeźbionego, ani podobieństwa wszystkich tych rzeczy, które są na niebie, w górze, i które są na ziemi, nizko; ani tych, które są w wodzie, pod ziemią. [9] Nie będziesz im oddawał czci ani ich chwalił, bo Ja jestem Pan Bóg twój, Bóg zawistny, mszczący się nieprawości ojców na synach ich aż do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy Mnie nienawidzą; [10] ale czyniącym miłosierdzie nad wielu tysiącami tych, którzy Mnie miłują i strzegą przykazań Moich. [11] Nie będziesz używał nadaremnie Imienia Pana Boga twego, bo nie ujdzie pomsty ten, kto na marne rzeczy Imię Jego bierze. [12] Pilnie strzeż dnia Sobotniego, abyś go święcił, jako ci przykazał Pan Bóg twój: [13] Sześć dni będziesz robił i wykonasz wszystkie roboty twoje, [14] ale siódmy dzień Szabath jest, to jest odpocznienie Pana Boga twojego: żadnej roboty nie będziesz w nim czynił, ty i syn twój i córka twoja, służebnik i służebnica twoja; ani też wół, ani osieł ani żadne bydlę twoje, ani gość, który jest w domu twoim; żeby służebnik twój i służebnica twoja odpoczęli sobie tak jako i ty. [15] Pamiętaj na to, żeś także i ty był służebnikiem w Egipcie, i wywiódł cię stamtąd Pan Bóg twój ręką mocną i ramieniem wyciągnionem, a przeto i przykazał ci, abyś święcił dzień Sobotni. [16] Czcij ojca twego i matkę twoją, jako ci przykazał Pan Bóg twój, abyś długo żył i miał się dobrze na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie. [17] Nie zabijaj. [18] Nie cudzołóż. [19] I nie kradnij. [20] I nie mów przeciwko bliźniemu twemu fałszywego świadectwa. [21] Nie pożądaj żony bliźniego twojego, ani domu, ani roli, ani sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła ani żadnej rzeczy, która jego jest. Nehemiasza 1:1-11 [1] Słowa Nehemiasza, syna Hakaliasza. W miesiącu Kislen (to jest w listopadzie), roku dwudziestego, byłem w mieście stołecznem Suzach. [2] I przyszedł Hananiasz, jeden z braci moich, on i niektórzy mężowie z Judei; i pytałem ich o Żydów, którzy tam zostali po przeprowadzeniu do niewoli, i o Jeruzalem. [3] I powiedzieli mi, że ci, którzy tam zostali i których zostawiono po wzięciu do niewoli, są tam, w ziemi, w bardzo wielkim ucisku i wzgardzie; i że mur w Jeruzalem jest zburzony, i bramy tego miasta są spalone ogniem. [4] A gdym usłyszał takowe słowa, usiadłem i płakałem, i bolałem nad tem przez wiele dni, i pościłem, i modliłem się przed Obliczem Pana Boga niebieskiego, [5] i rzekłem: Proszę, Panie, Boże niebieski, mocny, wielki i straszliwy, Który dochowujesz przymierza i miłosierdzia względem tych, którzy Cię miłują i strzegą przykazań Twoich: [6] niechajże słuchają uszy Twoje, i oczy Twoje niech będą otworzone, abyś wysłuchał modlitwy sługi Twego, którą się ja dziś modlę przed Tobą w nocy i we dnie za synów Izraelskich sług Twych; i spowiadam się z grzechów synów Izraelskich, którymi zgrzeszyli przeciwko Tobie; i ja i dom ojca mego zgrzeszyliśmy [7] i staliśmy się przestępcami; i nie strzegliśmy przykazań Twoich i ustaw i sądów, któreś przykazał Mojżeszowi, słudze Twemu. [8] Ale wspomnij na słowo, któreś powiedział do Mojżesza, sługi Twego mówiąc: Gdy przestąpicie przykazanie Moje, rozproszą was między narody; [9] ale jeśli się nawrócicie do Mnie i będziecie strzegli przykazań Moich i pełnić je, to choćbyście byli zawiedzeni na kraj nieba, i stamtąd was zgromadzę i znowu przywiodę na miejsce, którem obrał, żeby tam przebywało Imię Moje. [10] Wszak oni słudzy Twoi i lud Twój, któryś odkupił mocą Twoją wielką, i ręką Twoją potężną. [11] O, Panie, niechaj słucha ucho Twoje modlitwy sługi Twego, i modlitwy sług Twoich, którzy się boją Imienia Twego, i wspomóż sługę Twego teraz i daj mu łaskę u tego męża. (Ja bowiem byłem podczaszym u króla). Ewangelia Łukasza 4:16-21 Przyszedł Pan Jezus do Nazaret, gdzie był wychowany i wszedł według zwyczaju Swego w dzień Sobotni do bożnicy, i powstał czytać. I podano Mu księgi Izajasza proroka. A gdy otworzył księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański nade Mną, dlatego namaścił Mię, abym opowiadał Ewangelię ubogim; posłał Mię, abym uzdrowił skruszonych na sercu, abym opowiadał jeńcom wypuszczenie i ślepym przejrzenie, i żebym wypuścił na wolność znędzonych, i opowiadał rok Pański miłościwy i dzień odpłaty. A gdy zwinął księgę, oddał słudze i siadł. A oczy wszystkich w synagodze były w Niego wlepione. I począł do nich mówić: Że się dziś wypełniło to Pismo w uszach waszych. Ewangelia Łukasza 8:27-53 ... jeden mąż, który miał dyabelstwo już od wielu czasów i nie chodził w żadnem odzieniu, ani w domu nie mieszkał, ale w grobach. Ten skoro ujrzał Jezusa, upadł przed Nim i krzycząc głosem wielkim, rzekł: Cóż mnie z Tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? proszę Cię, nie męcz mię. Albowiem rozkazywał duchowi nieczystemu, aby wyszedł od onego człowieka. Bo przez wiele czasów porywał go, i choć wiązano go łańcuchami i osadzano go pod strażą w okowach, ale on połamawszy okowy, bywał pędzony od dyabelstwa na pustynię. I spytał go Jezus mówiąc: Co za imię masz? A on odpowiedział: Wojsko. Bo było weszło w niego wiele dyabelstwa. I prosili Go, aby im nie rozkazywał iść do przepaści. A było tam stado wielkie wieprzów, które pasiono na górze. I prosili Go, aby im dopuścił wnijść w nie. I dopuścił im. Wyszły tedy dyabelstwa od onego człowieka i weszły w wieprze. I poszło stado wielkim pędem, i wpadło z przykra w jezioro i potonęło... [całość] [8] Przypisy
Zostaw komentarzUWAGA: Wiadomości prywatne do BibliePolskie.pl na które oczekujesz odpowiedzi proszę wysyłać Nadesłane komentarze
|