| 1. | BRZESKA.TRANS. Biblia Brzeska - transliteracja [1563] | Pokrzyki wydały wonność swoię, a w branach naszych wszytki są rzeczy wdzięczne, rzeczy nowe y stare moy namileyszy zachowałam tobie. |
| 2. | WUJEK.1923 Biblia Jakuba Wujka [1923] | Mandragory dały wonność: w bramach naszych wszelakie jabłka, nowe i stare, miły mój! zachowałam tobie. |
| 3. | GDAŃSKA.1881 Biblia Gdańska [1881?] | Polne jabłuszka wydały wonność swoję, a przede drzwiami naszemi są wszystkie owoce wdzięczne, nowe i stare, którem tobie, miły mój! zachowała. |
| 4. | GDAŃSKA.2017 Uwspółcześniona Biblia Gdańska [2017] | Mandragory wydają swoją woń, a przed naszymi drzwiami są wszelkie wyborne owoce, nowe i stare, które przechowałam dla ciebie, mój umiłowany. |
| 5. | CYLKOW Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu [1883-1914] | (7:14) Pokrzyki rozniosły woń swoję, a przededrzwiami naszemi są wszelakie owoce rozkoszne; świeże i stare, luby mój, które zachowałam tobie! |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 Biblia Tysiąclecia - wyd.5 [2000] | (7:14) Mandragory sieją woń, nad drzwiami naszymi wszelki owoc wyborny, świeży i zeszłoroczny, dla ciebie, miły mój, chowałam. |
| 7. | BRYTYJKA Biblia warszawska (brytyjka) [1975] | (7:14) Mandragory wydają woń, U naszych wrót są wszelkie wyborne owoce, zarówno nowe jak stare, które, mój miły, chowałam dla ciebie. |
| 8. | WARSZ.PRASKA Biblia warszawsko-praska [1997] | (7:14) Pachną już mandragory, czekają u drzwi naszych wspaniałe owoce, świeże i jeszcze zeszłoroczne, dla ciebie, mój umiłowany, zebrałam je wszystkie. |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. Nowa Biblia Gdańska [2012] | (7:14) Już rozniosły swój zapach jabłuszka mandragory, a przed naszymi drzwiami są rozkoszne wszystkie owoce; świeże i stare, mój luby, które zachowałam dla ciebie. |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. [2016] | (7:14) Mandragory roztaczają swą woń, a nad naszym wejściem ułożyłam najróżniejsze smakołyki, świeże i wystałe - gromadziłam je, najmilszy, dla ciebie. |
| 11. | TOR.PRZ.2023 Przekład toruński [2023] | Mandragory wydały swoją woń, a nad naszym wejściem – wszelkie wspaniałości, nowe, a też stare – przechowałam je, mój umiłowany – dla ciebie. |