| 1. | BRZESKA.TRANS. Biblia Brzeska - transliteracja [1563] | Tedy mowili miedzy sobą: Nie rzeżmy iey, ale o nie rzućmy losy czyia ma być, a to się zstało iżby się było Pismo wypełniło, w ktorym powiedziano: Podzielili miedzy się odzienie moie, a o szaty moie rzucili los. A toć vczynili żołnierze. |
| 2. | BUDNY.1574 Nowy Testament - Szymon Budny [1574] | Rzekli przeto jeden do drugiego: Nie rozdzierajmy jej, ale puśćmy los o nię czyja będzie, aby się pismo spełniło mówiące: Podzielili szaty moje sobie, a o suknią moję miotali los. A to jednak drabi uczynili. |
| 3. | WUJEK.1923 Biblia Jakuba Wujka [1923] | Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jéj, ale rzućmy o nię losy, czyja ma być; iżby się Pismo wypełniło, mówiące: Podzielili sobie szaty moje, a o suknią moję rzucili los. A żołnierze to uczynili. |
| 4. | RAKOW.NT Nowy Testament - Rakowski [1606] | Rzekli tedy jedni do drugich: Nie rozdzierajmy jej, ale losujmy o nię, czyja będzie. Iżby się Pismo wypełniło, które mówi: Podzielili szaty moje sobie, a o odzienie me rzucili los. Onić tedy Żołnierze te rzeczy uczynili. |
| 5. | GDAŃSKA.1881 Biblia Gdańska [1881?] | Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, ale o nię rzućmy losy, czyja ma być; aby się Pismo wypełniło, które mówi: Podzielili między się szaty moje, a o odzienie moje los miotali. To tedy uczynili żołnierze. |
| 6. | GDAŃSKA.2017 Uwspółcześniona Biblia Gdańska [2017] | Mówili więc między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale rzućmy losy o to, do kogo ma należeć; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie moje szaty, a o moje ubranie rzucali losy. To właśnie zrobili żołnierze. |
| 7. | SZCZEPAŃSKI Ewangelie i Dzieje Apostolskie - ks. W. Szczepański [1917] | przeto rzekli do siebie: Nie krajmy jej, ale losujmy o nią, czyją ma być; – aby się spełniło Pismo, {które mówi}: »Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją los rzucili«. To więc uczynili żołnierze. |
| 8. | MARIAWICI Przekład Mariawitów - Nowy Testament [1921] | Mówili tedy jeden do drugiego: Nie rozrzynajmy jej, ale rzućmy o nią los, czyja ma być. Aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili sobie odzienie Moje, a o suknię Moją rzucili los. I żołnierze to uczynili. |
| 9. | GRZYM.1936 Ewangelia Święta - ks. E.Grzymała [1936] | Rzekli więc między sobą: Nie krajmy jej, ale los o nią rzućmy, komu ma przypaść. A to, aby się wypełniło Pismo, które mi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją los rzucali. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 10. | GRZYM.1937 Ewangelia Święta + Dzieje Apostolskie - ks. E.Grzymała [1937] | Rzekli więc między sobą: Nie krajmy jej, ale los o nią rzućmy komu ma przypaść. A to, aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją los rzucali. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 11. | DĄBR.WUL.1973 Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty [1973] | Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią los, czyją ma być; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucili los. |
| 12. | DĄBR.GR.1961 Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego [1961] | Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale losujmy, czyja ma być; – aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucili los. |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 Biblia Tysiąclecia - wyd.5 [2000] | Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty moje, a o moją suknię rzucili losy. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 14. | BRYTYJKA Biblia warszawska (brytyjka) [1975] | Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, rzućmy losy o nią, czyja ma być; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie szaty moje A o suknię moją losy rzucali. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 15. | WARSZ.PRASKA Biblia warszawsko-praska [1997] | Uradzili więc między sobą: Nie będziemy jej dzielili na części, lecz rzucimy o nią losy, by rozstrzygnąć, do kogo ma należeć. W ten sposób miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie moje szaty, a o moją suknię rzucili los. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. Nowa Biblia Gdańska [2012] | Zatem powiedzieli jedni do drugich: Nie dzielmy jej, ale rzucimy o nią losy, kogo będzie; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili nawzajem moje szaty, a o mą odzież los rzucili. Tak zatem, uczynili żołnierze. |
| 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. [2016] | Ustalili zatem: Nie rozcinajmy jej. Losujmy, czyja ma być. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy.Tak właśnie postąpili żołnierze. |
| 18. | TOR.PRZ.2023 Przekład toruński [2023] | Powiedzieli więc do siebie: Nie rozcinajmy jej, ale losujmy o nią, czyja ma być – aby zostało wypełnione Pismo, które mówi: Rozdzielili moje szaty między siebie, a o moje odzienie rzucili los. Wtedy to właśnie uczynili żołnierze. |
| 19. | ODN.B.BRZ.2023 Odnowiona Biblia Brzeska [2023] | Powiedzieli więc jedni do drugich: Nie rozcinajmy jej, ale rzućmy losy o nią, czyją ma być. Tak się stało, aby wypełniło się Pismo, które mówi: Podzielili moje szaty między siebie, a o moją suknię rzucali losy. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 20. | BIB.BRZESKO.OSTRZ. Biblia Brzesko-Ostrzeszowska [2024] | Powiedzieli więc jedni do drugich: Nie rozdzierajmy jej, ale losujmy, czyja ma być. Tak się stało, aby wypełniło się Pismo, mówiące: Podzielili moje ubrania między siebie i o moją szatę rzucili los. To uczynili żołnierze. |
| 21. | KJV.POL.2025 Biblia Króla Jakuba [2025] | Mówili więc między sobą, Nie rozdzierajmy go, ale rzućmy o to losy, czyje będzie: aby pismo mogło być wypełnione, które mówi, Podzielili moje odzienie między siebie, a o moją szatę rzucali losy. Te rzeczy dlatego zrobili żołnierze. |