1. | BRZESKA.TRANS. Biblia Brzeska - transliteracja [1563] | Ktorzy podnioższy nań z daleka oczy swoie nie poznali go, y płakali głosem wielkim, rozdarszy każdy na sobie szatę swą, sypiąc proch na głowę swoię a miecąc ku gorze. |
2. | WUJEK.1923 Biblia Jakuba Wujka [1923] | A podniósłszy zdaleka oczy swe, nie poznali go i zakrzyknąwszy płakali: a rozdarłszy szaty swe, sypali proch na głowy swe ku niebu. |
3. | GDAŃSKA.1881 Biblia Gdańska [1881?] | A podniósłszy oczy swoje z daleka, nie poznali go, i wyniósłszy głos swój płakali, a rozdarłszy każdy płaszcz swój miotali proch nad głowy swe ku niebu; |
4. | GDAŃSKA.2017 Uwspółcześniona Biblia Gdańska [2017] | A gdy z daleka podnieśli swoje oczy, nie poznali go. Podnieśli swój głos i płakali, a potem każdy z nich rozdarł swój płaszcz i rzucał proch w górę na swoją głowę; |
5. | CYLKOW Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu [1883-1914] | A gdy podnieśli oczy swoje w pewnem oddaleniu a nie poznali go, poczęli głośno płakać i rozdarli każdy płaszcz swój, i miotali proch ku niebu nad głowy swe. |
6. | KRUSZYŃSKI Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu [1926-1939] | Podniósłszy z dala oczy swoje, nie poznali go; podnieśli tedy głos swój, płakali; rozdarli każdy płaszcz swój i rzucali ku niebu popiół na głowy swoje. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 Biblia Tysiąclecia - wyd.5 [2000] | Skoro jednak spojrzeli z daleka, nie mogli go poznać. Wykrzyknęli i zapłakali. Każdy z nich rozdarł swe szaty i rzucał proch w górę, na głowę. |
8. | BRYTYJKA Biblia warszawska (brytyjka) [1975] | A gdy z daleka spojrzeli na niego, nie poznali go; poczęli głośno płakać i każdy z nich rozdarł swoje szaty, i rzucali proch w górę na swoje głowy. |
9. | WARSZ.PRASKA Biblia warszawsko-praska [1997] | Ale przypatrując mu się z daleka wcale nie mogli go poznać. Gdy podeszli bliżej, zaczęli krzyczeć z przerażenia i płakać nad nim. Każdy z nich rozdarł swoje szaty i rzucał ku niebu popiół nad swoją głową. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. Nowa Biblia Gdańska [2012] | A kiedy z pewnego oddalenia podnieśli swoje oczy oraz go nie poznali, zaczęli głośno płakać i każdy rozdarł swój płaszcz, po czym nad swoje głowy rzucali proch ku niebu. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. [2016] | Gdy przybyli i spojrzeli na niego, nie poznali go! I nie mogli się powstrzymać od łez. Każdy rozdarł swą szatę i prochem posypał głowę. |
12. | TOR.PRZ.2023 Przekład toruński [2023] | A gdy podnieśli z daleka swoje oczy, nie rozpoznali go. I podnieśli swój głos i zapłakali. I rozdarł każdy z nich swój płaszcz, i rzucali proch ku niebiosom na swoją głowę; |