1. | ZOFII.UWSP.IJP | tedy rzecze: „Ty jeś kość moja a ciało moje”. A gdyż minie miesiąc temu, |
2. | WUJEK.1923 | Odpowiedział: Jesteś kość moja i ciało moje. A gdy się wypełniły dni miesiąca jednego, |
3. | GDAŃSKA.1881 | I rzekł mu Laban: Zaisteś ty jest kość moja, i ciało moje. I mieszkał u niego przez cały miesiąc. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy Laban powiedział mu: Ty naprawdę jesteś z moich kości i z mojego ciała. I Jakub mieszkał u niego przez cały miesiąc. |
5. | NEUFELD.1863 | I rzekł do niego Laban: wszak jesteś kością, moją i ciałem mojém. A gdy mieszkał u niego przez miesiąc czasu, |
6. | CYLKOW | I rzekł do niego Laban: "Wszak kością i ciałem mojém ty!" I zamieszkał u niego przez miesiąc czasu. |
7. | KRUSZYŃSKI | I rzekł Laban do niego: "Tak, ty jesteś kością moją i ciałem mojem". I zamieszkał u niego przez miesiąc. |
8. | MIESES | A Laban rzekł do niego: „Ależ jesteś moją kością, mojem ciałem”. Gdy on [Jakóbj zabawił u niego miesiąc czasu, |
9. | SPITZER.1937 | Tedy rzekł do niego Laban: – Wszak kością moją i ciałem moim jesteś ty! I zamieszkał u niego miesiąc czasu. |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | Laban rzekł do Jakuba: Przecież jesteś moją kością i ciałem. A gdy Jakub przebywał u Labana miesiąc, |
11. | BRYTYJKA | I rzekł do niego Laban: Zaiste, tyś jest kością moją i ciałem moim. I zatrzymał się u niego przez cały miesiąc. |
12. | POZNAŃSKA | A Laban rzekł doń: - Prawdziwie, tyś jest kością moją i ciałem moim! Mieszkał więc [Jakub] u niego cały miesiąc. |
13. | WARSZ.PRASKA | [Gdy skończył], rzekł Laban: Jesteś rzeczywiście kością moją i ciałem moim. Jakub przebywał u Labana już ponad miesiąc |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A Laban powiedział do niego: Przecież ty jesteś z mojej cielesnej natury i z mojej kości. Więc zamieszkał u niego przez miesiąc czasu. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | a Laban podsumował: Ty naprawdę jesteś kością z moich kości i ciałem z mojego ciała. Jakub zatrzymał się u niego, gościł w jego domu przez cały miesiąc. |