Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Niewiasta gdy rodzi smutek ma, iż przyszła godzina jej. A gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta ucisku prze radość, iż narodził się człowiek na świat. | 2. | WUJEK.1923 | Niewiasta, gdy rodzi, smętek ma, iż przyszła jéj godzina; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia dla radości, iż się człowiek na świat narodził. | 3. | RAKOW.NT | Niewiasta gdy rodzi, smętek ma, iż przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już dalej nie pamięta ucisku dla wesela, iż się narodził człowiek na świat. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Niewiasta gdy rodzi, smutek ma, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, dla radości, iż się człowiek na świat narodził. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Kobieta, gdy rodzi, smuci się, bo nadeszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecko, już nie pamięta cierpienia z powodu radości, że człowiek przyszedł na świat. | 6. | SZCZEPAŃSKI | Niewiasta boleje, gdy rodzi, bo nadeszła jej godzina; ale gdy porodzi dzieciątko, nie pamięta już o ucisku z powodu radości, że człowiek przyszedł na świat. | 7. | MARIAWICI | Niewiasta, gdy rodzi, ma smutek, że przyszła jej godzina, ale gdy porodzi dziecię, już nie pamięta o ucisku od radości, że się na świat człowiek narodził. | 8. | GRZYM1936 | Niewiasta, która rodzi, boleść czuje, bo pora jej przyszła; lecz gdy dziecię porodzi, już nie pamięta swego smutku z radości, że człowiek na świat się narodził. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Niewiasta, gdy rodzi, boleje, bo nadeszła jej godzina, ale gdy porodzi dziecię, już nie pamięta swego ucisku z radości, że się człowiek na świat narodził. | 10. | DĄBR.GR.1961 | Niewiasta, kiedy rodzi, boleje, bo nadeszła jej godzina, ale gdy urodzi dziecię, już nie pamięta swych cierpień z radości, że się człowiek na świat narodził. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek na świat narodził. | 12. | BRYTYJKA | Kobieta, gdy rodzi, smuci się, bo nadeszła jej godzina; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta o udręce gwoli radości, że się człowiek na świat urodził. | 13. | POZNAŃSKA | Kiedy kobieta rodzi, smuci się bo nadeszła jej godzina. Ale kiedy urodzi dzieciątko, już nie pamięta o smutku z radości, że człowiek przyszedł na świat. | 14. | WARSZ.PRASKA | Kobieta, gdy ma rodzić, również jest pełna niepokoju, bo nadchodzi jej godzina. Kiedy już jednak urodzi dziecię, zapomina o bólu i jest przepełniona radością, że oto przyszedł na świat człowiek. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kiedy niewiasta rodzi ma smutek, bo przyszedł jej czas; ale kiedy urodzi się dziecko, już nie pamięta utrapienia z powodu radości, że wydała na świat człowieka. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kobieta, gdy rodzi, przeżywa trudne chwile, gdyż nadeszła godzina jej porodu. Gdy jednak urodzi dziecko, nie pamięta o cierpieniu. Przyćmiewa je radość, że człowiek przyszedł na świat. | 17. | TOR.PRZ.2023 | Kobieta, gdy rodzi, smuci się, bo nadeszła jej godzina; lecz gdy urodzi dziecko, już nie pamięta o cierpieniu, z powodu radości, że człowiek został zrodzony na świat. | 18. | ODN.B.BRZ.2023 | Kobieta, gdy rodzi, smuci się, bo nadeszła jej godzina; lecz gdy urodzi dziecko, już nie pamięta trudu, ze względu na radość, że człowiek narodził się na świat. |
|