1. | BUDNY.1574 | A wstawszy od modlitwy, i przyszedszy ku uczniom swoim, nalazł je śpiące od smętku. |
2. | WUJEK.1923 | A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów swych, nalazł je śpiące od smutku. |
3. | RAKOW.NT | I wstawszy od modlitwy, przyszedszy do uczniów swych, nalazł je uśpione od smutku. |
4. | GDAŃSKA.1881 | A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów, i znalazł je śpiące od smutku. |
5. | GDAŃSKA.2017 | A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. |
6. | SZCZEPAŃSKI | A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów {swych}, lecz znalazł ich śpiących ze smutku. |
7. | MARIAWICI | A powstawszy z modlitwy, przyszedł do uczniów Swoich, i znalazł ich śpiących od smutku. |
8. | BIESZK.ŁUK.1931 | Potem wstał od modlitwy i przystąpił do uczniów swoich. Lecz zastał ich snem zmorzonych od smutku. |
9. | GRZYM1936 | A gdy wstał od modlitwy, wrócił do swych uczniów i zastał ich pogrążonych we śnie od smutku. |
10. | DĄBR.WUL.1973 | A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów swoich, znalazł ich śpiących ze smutku. |
11. | DĄBR.GR.1961 | A gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, znalazł ich śpiących ze smutku. |
12. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. |
13. | BRYTYJKA | A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących ze smutku. |
14. | POZNAŃSKA | Kiedy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. |
15. | WARSZ.PRASKA | A potem wstał od modlitwy i przyszedł do swoich uczniów, którzy ze smutku posnęli. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś gdy wstał od modlitwy, przyszedł do uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku. |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących. Smutek pogrążył ich we śnie. |
18. | TOR.PRZ.2023 | I gdy wstał od modlitwy, przyszedł do swoich uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku. |