| 1. | BUDNY.1574 | A ludzie dziwowali się, mówiąc: Jakowy jest ten, iż i wiatry i morze słuchają go? |
| 2. | WUJEK.1923 | A ludzie się dziwowali, mówiąc: Jakiż jest ten, że mu i wiatry i morze są posłuszne? |
| 3. | RAKOW.NT | A oni ludzie się dziwowali, mówiąc: Jakowyż jest ten, że i wiatry i morze posłuszne są jemu? |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | A ludzie się dziwowali, mówiąc: Jakiż to jest ten, że mu i wiatry i morze posłuszne są? |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | A ludzie dziwili się i mówili: Cóż to za człowiek, że nawet wichry i morze są mu posłuszne? |
| 6. | SOŁOWEYCZYK.MAT | A ludzie się dziwowali, mówiąc: Jakoż to jest ten, że mu i wiatry i morze są posłuszne? |
| 7. | SZCZEPAŃSKI | Ludzie zaś zdumiewali się i mówili: Kimże On jest, że i wichry i morze są Mu posłuszne? |
| 8. | MARIAWICI | A ludzie się dziwili, mówiąc: Jakiż to jest ten, że mu wiatry i morze są posłuszne? |
| 9. | GRZYM1936 | A ludzie dziwili się temu i wołali: Kimże jest ten, że wiatry i morze słuchają go? |
| 10. | DĄBR.WUL.1973 | A ludzie zdumiewali się mówiąc: Kto jest ten, że wichry i morze są mu posłuszne? |
| 11. | DĄBR.GR.1961 | A ludzie zdumiewali się mówiąc: Kto jest ten, że nawet wichry i morze są mu posłuszne? |
| 12. | TYSIĄCL.WYD5 | A ludzie pytali zdumieni: Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne? |
| 13. | BRYTYJKA | Ludzie zaś dziwili się, mówiąc: Kim jest Ten, że nawet wiatry i morze są mu posłuszne? |
| 14. | POZNAŃSKA | A ludzie dziwili się, mówiąc: - Kimże On jest, że wiatry, i morze są Mu posłuszne. |
| 15. | WARSZ.PRASKA | A ludzie zdumieni mówili między sobą: Kimże On jest, że nawet wichry i morze są Mu posłuszne? |
| 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś ludzie się dziwili, mówiąc: Kim jest ten, że mu i wiatry, i morze są posłuszne? |
| 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A ludzie, zdumieni, zadawali sobie pytanie: Kim On właściwie jest, że nawet wiatr i woda są Mu posłuszne? |
| 18. | TOR.PRZ. | A ludzie dziwili się, mówiąc: Kim jest Ten, że Mu i wiatry, i morze są posłuszne? |