Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I sstało się, gdy dokończył Jezus mów tych, ruszył się z Galileiey, i przyszedł do granic Judskich za Jordan.
[2] »I szło za nim tłumów wiele; i uzdrowił je tam.
[3] »I przystąpili do niego Faryzeuszowie kusząc go, i mówiąc mu: Godzili się człowiekowi opuścić żonę swą, dla każdej przyczyny?
[4] »A on odpowiedziawszy rzekł im: Nie czytaliście, iż ten który uczynił od początku, mężczyznę i niewiastę uczynił je?
[5] »I rzekł: Dla tego opuści człowiek Ojca i Matkę, a przyłączy się ku żenie swej; i będą oni dwa w jedno ciało.
[6] »A tak już więcej nie są dwa, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
[7] »Rzekli mu: przeczże tedy Moyzesz przykazał dać list rozwodu, i opuścić ją?
[8] »Rzekł im: Iż Moyzesz przez zatwardziałość serca waszego pozwolił wam opuścić żony wasze; lecz od początku nie było tak.
[9] »A mówię wam, iż ktobykolwiek opuścił żonę swą, oprócz dla wszeteczeństwa, a pojąłby inszą, cudzołoży; a ktoby opuszczoną pojął, cudzołoży.
[10] »Mówią mu uczniowie jego: Jeśli tak jest sprawa człowiecza z żoną, nie pożyteczno jest żenić się.
[11] »A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują mowy tej, ale którym dano jest.
[12] »Są bowiem rzezańcy, którzy się z żywota matki narodzili tak; i są rzezańcy, którzy są urzezani od ludzi; i są rzezańcy, którzy samych siebie urzezali dla onego Królestwa niebieskiego. Kto to może pojąć, niechaj pojmuje.
[13] »Tedy mu przywiedziono dziatki, aby ręce włożył na nie, i modlił się; a uczniowie fukali je.
[14] »A Jezus rzekł: Zaniechajcie dziatek, ani ich hamujcie przychodzić do mnie; abowiem takowych jest ono Królestwo niebieskie.
[15] »A włożywszy na nie ręce, poszedł z onąd.
[16] »A oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry, co dobrego mam czynić, abym miał żywot wieczny?
[17] »A on rzekł jemu: Przecz mię zowiesz dobrym? żaden nie jest dobry, tylko jeden, Bóg. A jeśli chcesz wniść do onego żywota, chowajże przykazania.
[18] »Mówi mu: Które? a Jezus rzekł: Ono: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz fałszywie świadczył.
[19] »Czci Ojca twego, i matkę. A miłować będziesz bliźniego twego, jako samego siebie.
[20] »Mówi mu on młodzieniec: Wszytkiegom tego strzegł z młodości mojej; czegóż mi jeszcze nie dostawa?
[21] »Rzekł mu Jezus: Jeśli chcesz doskonałym być, idź, przedaj swe majętności, a daj ubogim; a będziesz miał skarb w niebie; a przydź, chodź za mną.
[22] »A usłyszawszy młodzieniec onę mowę, odszedł zasmucony; miał bowiem osiadłości wiele.
[23] »A Jezus rzekł uczniom swym: Amen mówię wam: Iż trudno bogaty wnidzie do onego Królestwa niebieskiego.
[24] »A zasię mówię wam, łatwiej jest wielbłądowi przez dziurę igielną prześć, niż bogatemu do onego Królestwa Bożego wniść.
[25] »A usłyszawszy uczniowie jego zdumieli się srodze, mówiąc: Któż tedy może być zbawion?
[26] »A pojźrzawszy Jezus rzekł im: U ludzi to niemożno jest; lecz u Boga wszytkie rzeczy możne są.
[27] »Tedy odpowiedziawszy Piotr, rzekł mu: Otośmy my opuścili wszytkie rzeczy, i poszliśmy za tobą; cóż tedy będzie nam?
[28] »A Jezus rzekł im: Amen mówię wam: Iż wy którzyście poszli za mną, w ono odrodzenie, kiedy usiędzie Syn człowieczy na stolcu chwały swej, będziecie siedzieć i wy na dwunaście stolcach, sądząc dwanaście pokolenia Izraelskie.
[29] »I wszelki który opuścił domy, abo bracią, abo siostry, abo Ojca, abo Matkę, abo żonę, abo dzieci, abo rolę dla imienia mego, tyle stokroć weźmie, i żywot wieczny odziedziczy.
[30] »A wiele pierwszych będą ostatecznymi; a ostatecznych pierwszymi.