Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wtedy więc Piłat wziął Jezusa i kazał ubiczować.
[2] »A żołnierze spletli koronę z cierni, i włożyli na głowę Jego, i przyodziali Go w płaszcz purpurowy,
[3] »i podchodzili doń, mówiąc: Witaj, królu żydowski; i wymierzali Mu policzki.
[4] »Piłat {więc} wyszedł znowu na zewnątrz, i mówi do nich: Oto wyprowadzam Go przed was, abyście się przekonali, że żadnej w Nim winy nie znajduję.
[5] »A Jezus wyszedł <na zewnątrz> niosąc cierniową koronę i płaszcz purpurowy. Tedy rzecze do nich: »Oto człowiek«!
[6] »Ale przedniejsi kapłani i służba, gdy Go ujrzeli, zawołali mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj {Go}! Mówi im Piłat: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie; ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
[7] »Judejczycy mu odpowiedzieli: My prawo mamy, a według prawa <naszego> On musi umrzeć, bo się czynił Synem Bożym.
[8] »Gdy przeto Piłat, usłyszał te słowa, jeszcze więcej się przeraził.
[9] »Powrócił więc znowu do pretoryum, i pyta Jezusa: Skąd Ty jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi.
[10] »Piłat zatem rzecze do Niego: Mnie nie odpowiadasz? Nie wiesz, że mam moc, aby Cię ukrzyżować, i mam moc, aby Cię wypuścić?
[11] »Jezus <mu> odrzekł: Nie miałbyś żadnej władzy nade-Mną, gdyby ci tego z góry nie dano. Dlatego cięższy grzech ma ten, który Mnie wydał w twe ręce.
[12] »Odtąd {więc} Piłat starał się Go uwolnić; ale Judejczycy wołali, mówiąc: Jeśli Tego wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza; ktokolwiek bowiem czyni się królem, ten się cesarzowi sprzeciwia.
[13] »Usłyszawszy więc te słowa. Piłat wyprowadził Jezusa na zewnątrz, i zasiadł na trybunie, w miejscu zwanem Litostrotos, po żydowsku zaś Gabbata.
[14] »A był to dzień Przygotowania Paschy, godzina jakby szósta. I mówi do Judejczyków: Oto Król wasz!
[15] »Ale oni zawołali: Precz! precz! ukrzyżuj Go! Piłat ich pyta: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli przedniejsi kapłani: Nie mamy króla, jak tylko cesarza.
[16] »Wtedy więc wydał im Go na śmierć krzyżową. Wzięli przeto Jezusa {i wyprowadzili}.
[17] »A dźwigając Sobie krzyż wyszedł ku miejscu, zwanemu Trupią głową, (a) po żydowsku Golgotą.
[18] »Tam Go ukrzyżowali, a z Nim dwóch innych, z jednej i z drugiej strony, w pośrodku zaś Jezusa.
[19] »A Piłat napisał także tytuł, i umieścił na krzyżu. Było zaś napisane: »Jezus Nazareński, Król żydowski«.
[20] »Wielu tedy z pomiędzy Żydów czytało ten napis, bo miejsce, gdzie Jezus był ukrzyżowany, znajdowało się blizko miasta, a napis był po żydowsku, po grecku i po łacinie.
[21] »Toteż przedniejsi kapłani żydowscy mówili do Piłata: Nie pisz: »Król żydowski«, ale: »On powiedział: jestem królem żydowskim«.
[22] »Piłat odrzekł: Com napisał, napisałem.
[23] »A ukrzyżowawszy <Jezusa>, żołnierze zabrali Jego zwierzchnie szaty, - i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza część, - i suknię także. Że zaś suknia <ta> nie była szyta, ale od góry cała tkana,
[24] »przeto rzekli do siebie: Nie krajmy jej, ale losujmy o nią, czyją ma być; - aby się spełniło Pismo, {które mówi}: »Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją los rzucili«. To więc uczynili żołnierze.
[25] »A pod krzyżem Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Marya Kleofasowa, i Marya Magdalena.
[26] »A gdy Jezus ujrzał Matkę i ucznia, stojącego <obok>, którego miłował, rzecze do Matki {swojej}: Niewiasto, oto syn twój!
[27] »Potem mówi do ucznia: Oto Matka twoja! Od tej więc chwili przyjął Ją <ów> uczeń do siebie.
[28] »Potem wiedząc Jezus, że już wszystko się dokonywa, aby się spełniło Pismo, mówi: Pragnę.
[29] »{A} stało naczynie pełne octu; napełnili więc gąbkę octem, a nałożywszy na hyzop, przyłożyli Mu do ust.
[30] »Gdy zaś Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę, oddał ducha.
[31] »A był to dzień Przygotowania. Aby więc ciała nie pozostały na krzyżu przez szabat, - gdyż dzień owego szabatu był wielki, - prosili Judejczycy Piłata, by połamano ich golenie i zdjęto.
[32] »Przyszli zatem żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu ze współukrzyżowanych z Nim.
[33] »A gdy się zbliżyli do Jezusa i zobaczyli, że On już umarł, nie łamali goleni Jego.
[34] »ale jeden z żołnierzy otworzył włócznią bok Jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda.
[35] »A ten, co patrzył, dał świadectwo; <to> zaś jego świadectwo jest prawdziwe; on też wie, że prawdę mówi, abyście i wy <u>wierzyli.
[36] »Albowiem to się stało, aby się spełniło Pismo: »Kości Jego łamać nie będziecie«.
[37] »W innem też miejscu znowu Pismo mówi: »Zobaczą, kogo przebodli«.
[38] »Potem zaś Józef z Arymatei, będąc uczniem Jezusa, ale ukrytym z obawy przed Judejczykami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać Ciało Jezusa; a Piłat pozwolił. Przybył więc i zdjął Ciało Jego.
[39] »Także i Nikodem, - ten, co po raz pierwszy zjawił się u Jezusa w nocy - przyszedł, niosąc około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu.
[40] »Wzięli więc Ciało Jezusa i wraz z wonnością obwiązali je taśmami - według pogrzebowego zwyczaju żydowskiego.
[41] »A obok miejsca ukrzyżowania był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nikt nie leżał.
[42] »Tam więc, z powodu żydowskiego »dnia Przygotowania« - bo grób był w pobliżu, - złożono Jezusa.