Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zdarzyło się zaś w Ikonium, iż weszli razem do bóżnicy żydowskiej i tak przemówili, że uwierzyło wielkie mnóstwo Żydów i Hellenów.
[2] »Ale Żydzi niewierzący podburzali i rozgoryczali umysły pogan przeciw braciom.
[3] »Mimo to długi czas spędzili na śmiałem przemawianiu w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej i sprawiał, że cuda i dziwy działy się przez ich ręce.
[4] »Toteż pospólstwo miejskie rozdwoiło się: jedni, mianowicie, trzymali z Żydami, a drudzy z Apostołami.
[5] »Gdy jednak ze strony pogan i Żydów wraz z ich przełożonymi przyszło do zmowy by ich zelżyć i ukamienować,
[6] »(14:6a) wtedy powiadomieni o tem, uciekli do Lystry i Derby, miast lykaońskich, i do całej krainy okolicznej;
[7] »(14:6b) i tam opowiadali Ewangelię.
[8] »(14:7) A znajdował się w Lystrze pewien człowiek, bez władzy w nogach, chromy od swego urodzenia, który nigdy nie chodził.
[9] »(14:8) Słuchał on przemowy Pawła, który spojrzawszy na niego i widząc, że ma wiarę w uzdrowienie,
[10] »(14:9) rzekł doniosłym głosem: Wstań prosto na nogi swe! A on zerwał się i chodził swobodnie.
[11] »(14:10) A rzesze widząc, czego Paweł dokonał, podniosły swój głos i mówiły po lykaońsku: Bogowie upodobnili się ludziom i zstąpili do nas!
[12] »(14:11) I nazywali Barnabę Jowiszem, a Pawła Merkurym, bo on sam właśnie dzierżył słowo.
[13] »(14:12) A kapłan podmiejskiej świątyni Jowisza przywiódł woły i wieńce do bramy i chciał wraz z ludem, składać ofiary.
[14] »(14:13) Dowiedziawszy się o tem Apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swe szaty i wpadli między tłum, donośnie
[15] »(14:14) wołając: Mężowie! czemu to czynicie? my także jesteśmy śmiertelnicy, ludzie wam podobni; a wam niesiemy naukę, byście od tych próżnych rzeczy nawrócili się do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze i wszystko, co się w nich znajduje.
[16] »(14:15) Wprawdzie w wiekach ubiegłych dopuścił On, by wszystkie ludy szły swemi drogami;
[17] »(14:16) ale nie zostawił Siebie bez świadectwa, bo jako dobroczyńca dawał z nieba deszcze i urodzaje, karmił nas i weselem serca nasze napełniał.
[18] »(14:17) Temi tedy słowy zaledwie zdołali odwieść tłumy, by im ofiar nie składano.
[19] »(14:18) Tymczasem nadeszli niektórzy Żydzi z Antyochii i z Ikonium, a pozyskawszy tłumy, obrzucili kamieniami Pawła, i w mniemaniu, że umarł, wywlekli go za miasto.
[20] »(14:19) Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstał, i wrócił do miasta; a dnia następnego udał się z Barnabą do Derby.
[21] »(14:20) A skoro w tem mieście ogłosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, wrócili do Lystry i do Ikonium i do Antyochii;
[22] »(14:21) utwierdzali też dusze uczniów, zachęcając do wytrwania we wierze, bo przez wiele utrapień trzeba nam wejść do królestwa Bożego.
[23] »(14:22) Skoro zaś ustanowili dla nich kapłanów w każdej gminie kościelnej i pomodlili się wśród postów, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
[24] »(14:23) Przeszli tedy przez Pizydyę, i przybyli do Pamfilii;
[25] »(14:24) i głosili w Perge słowo Pańskie; potem udali się do Attalii,
[26] »(14:25) a stamtąd popłynęli do Antyochii, skąd to mocą łaski Bożej przeznaczono ich do dzieła, które byli wykonali.
[27] »(14:26) A po przybyciu zebrali gminę kościelną i opowiedzieli, jak wielkie rzeczy zdziałał Bóg, będący z nimi, i że poganom otworzył podwoje wiary.
[28] »(14:27) I przebywali niemały czas z uczniami.