Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Król Salomon zaś pokochał liczne niewiasty cudzoziemskie, oprócz córki Faraona: Moabitanki, Amonitanki, Edomczanki, Cydonczanki, Chittejki.
[2] »Zatem z ludów, o których nakazał Wiekuisty synom Izraela: Nie pomieszajcie się z nimi, a niechaj nie pomieszają się z wami, niewątpliwie bowiem nakłonią serca wasze ku bóstwom swoim! Do tych przylgnął Salomon namiętnie.
[3] »Posiadał mianowicie pań siedmset a nałożnic trzysta; i uwiodły kobiety serce jego.
[4] »Gdy tedy zestarzał się Salomon, skłoniły go kobiety jego ku bóstwom cudzym, tak że nie było już serce jego szczerem wobec Wiekuistego, Boga swego, jako serce Dawida, ojca jego.
[5] »I tak postępował Salomon za Astartą, bóstwem Cydończyków, i za Milkomem, ohydą Amonitów.
[6] »I czynił Salomon co złem było w oczach Wiekuistego, a nie był oddany zupełnie Wiekuistemu jako Dawid, ojciec jego.
[7] »Wtedy to zbudował Salomon wyżynę dla Kamosza, ohydy Moabitów, na górze położonej po wschodniej stronie Jerozolimy, i dla Molecha, ohydy Amonitów.
[8] »I tak samo uczynił dla wszystkich kobiet swoich cudzoziemskich, które paliły kadzidła i ofiarowały bożkom swoim.
[9] »I rozgniewał się Wiekuisty na Salomona, że odwrócił serce swoje od Wiekuistego, Boga Izraela, który dwukrotnie się mu był objawił.
[10] »A który mu szczególnie to przykazał, aby nie postępował za bóstwami cudzemi; ale nie przestrzegał on tego, co Wiekuisty przykazał.
[11] »Rzekł przeto Wiekuisty do Salomona: Ponieważ tak postąpiłeś, a nie przestrzegałeś przymierza Mojego i ustaw Moich, które poruczyłem tobie, oderwę tedy królestwo od ciebie, a oddam je słudze twojemu.
[12] »Wszakże za dni twoich jeszcze tego nie uczynię, gwoli Dawidowi, ojcu twojemu, ale z ręki syna twego oderwę je.
[13] »Jednak całego królestwa nie oderwę od niego - pokolenie jedno oddam synowi twojemu, dla Dawida, sługi Mojego, i dla Jerozolimy, którą wybrałem.
[14] »I wzbudził Wiekuisty przeciwnika Salomonowi w Hadadzie, Edomicie; pochodził on z rodu królewskiego w Edomie.
[15] »Wówczas mianowicie gdy Dawid w Edomie przebywał, gdy przyciągnął Joab, wódz wojsk, aby pochować poległych, a poraził wszystko, co było płci męzkiej w Edomie.
[16] »Joab bowiem pozostawał tam przez sześć miesięcy wraz z całym Izraelem, dopóki nie wytępił wszystkiego, co było płci męzkiej w Edomie.
[17] »Uciekł wtedy Hadad sam wraz z kilku Edomitami, którzy do sług ojca jego należeli, aby udać się do Egiptu: Hadad zaś był wówczas jeszcze małym chłopcem.
[18] »Wyruszyli tedy z Midjanu i przybyli do Paran; poczem zabrawszy ze sobą ludzi z Paran przybyli do Egiptu, do Faraona, króla egipskiego. Ten oddał mu dom i naznaczył mu żywność; ziemię również oddał mu.
[19] »I znalazł Hadad wielkie upodobanie w oczach Faraona, tak że oddał mu za żonę siostrę małżonki swojej, królowej Tachpenes.
[20] »I urodziła mu siostra Tachpenesy syna jego, Genubata; i odchowała go Tachpenes na dworze Faraona, i tak pozostawał Genubat na dworze Faraona między dziećmi Faraona.
[21] »Gdy tedy usłyszał Hadad w Egipcie, że spoczął Dawid przy ojcach swoich, i że umarł Joab, wódz wojska, prosił Hadad Faraona: Puść mnie, abym poszedł do kraju mojego!
[22] »Faraon wszakże odpowiedział mu: Czegoż ci to niedostaje u mnie, że pragniesz odejść do kraju swojego? I odpowiedział: Niczego, ale musisz mnie puścić!
[23] »Dalej wzbudził mu Bóg innego przeciwnika w Rezonie, synu Eljady, który uszedł był od Hadadezera, króla Coby, pana swojego.
[24] »Ten zebrał ludzi w około siebie i stał się dowódzcą band, gdy Dawid je rozbił, poczem udali się do Damaszku i osiedlili się tam i panowali w Damaszku.
[25] »I był on przeciwnikiem Izraela po wszystkie dni Salomona, a to oprócz szkód, które wyrządził Hadad; żywił zaś odrazę do Izraela, a panował w Aramei.
[26] »Jerobeam też, syn Nebata, Efraimita z Ceredy - matka jego nazywała się Cerua, a była wdową po dworzaninie Salomona - podniósł również rękę przeciw królowi.
[27] »Powodem zaś, że podniósł rękę przeciw królowi był ten: Salomon budując Millo, zamknął wyłom miasta Dawida, ojca swego.
[28] »Ów Jerobeam zaś był rycerzem dzielnym, gdy tedy spostrzegł Salomon, że młodzieniec ten sprawnie pracował, poruczył mu całą robociznę domu Józefa.
[29] »I zdarzyło się onego czasu, gdy wyszedł raz Jerobeam z Jerozolimy, że spotkał go Achija z Szylo na drodze; tenże przyodziany był w płaszcz nowy, a byli obaj sami na otwartem polu.
[30] »Uchwycił tedy Achija płaszcz nowy, który miał na sobie, i rozdarł go na dwanaście części.
[31] »I rzekł do Jerobeama: Zabierz sobie dziesięć części. Albowiem tak rzecze Wiekuisty, Bóg Izraela: Oto oderwę królestwo z ręki Salomona, a oddam tobie dziesięć pokoleń.
[32] »Jedno wszakże pokolenie zachowa gwoli Dawidowi, słudze Mojemu, i gwoli Jerozolimie, miastu, które wybrałem ze wszystkich pokoleń Izraela.
[33] »Przeto, że opuścili Mnie, a korzyli się przed Astartą, bóstwem Cydończyków, i przed Kemoszem, bóstwem Moabitów, i przed Milkomem, bóstwem Amonitów, a nie postępowali drogami Mojemi, aby spełniali to, co się podoba w oczach Moich, wedle ustaw i przepisów Moich, jako Dawid, ojciec jego.
[34] »Ale nie zabiorę całego królestwa z ręki jego, lecz pozostawię go księciem po wszystkie dni życia jego, gwoli Dawidowi, słudze Mojemu, którego wybrałem, który przestrzegał przykazań i ustaw Moich.
[35] »Zabiorę jednak królestwo z ręki syna jego, a oddam je tobie, mianowicie dziesięć pokoleń.
[36] »A synowi jego oddam pokolenie jedno, aby pozostawić iskierkę Dawidowi, słudze Mojemu, po wszystkie dni przed obliczem Mojem w Jerozolimie, mieście, które wybrałem sobie, aby ustanowić imię Moje tam.
[37] »Ciebie zaś wezmę, abyś panował nad wszystkiem, jak zapragnie dusza twoja, a będziesz królem nad Izraelem.
[38] »Jeżeli tedy posłusznym będziesz we wszystkiem temu co ci rozkażę, a będziesz postępował drogami Mojemi, czyniąc co się podoba oczom Moim, przestrzegając ustaw i przykazań Moich, jak to uczynił Dawid, sługa Mój, wtedy będę z tobą i zbuduję ci dom trwały, jakom go zbudował Dawidowi, a odddam ci Izraela.
[39] »I upokorzę ród Dawida z powodu tego, wszakże nie po wszystkie czasy.
[40] »A gdy zamyślał Salomon zabić Jerobeama, powstał Jerobeam i uszedł do Egiptu, do Szyszaka, króla egipskiego, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
[41] »Co do innych zaś spraw Salomona i wszystkiego czego dokonał, i co do mądrości jego, spisano to wszak w księdze dziejów Salomona.
[42] »Dni zaś, których panował Salomon w Jerozolimie nad całym Izraelem, było czterdzieści lat.
[43] »Poczem spoczął Salomon przy ojcach swoich i pochowany został w mieście Dawida, ojca swojego. I objął rządy syn jego Rehabeam miasto niego.