Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 14
«  2 Księga Królewska 13 2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Drugiego roku Joasza, syna Jehoachaza, króla izraelskiego, objął rządy Amacjasz, syn Joasza, króla judzkiego. [2] »Dwadzieścia pięć lat miał, gdy rządy objął, a dwadzieścia i dziewięć lat panował w Jerozolimie. Imię zaś matki jego Jehoadan z Jerozolimy. [3] »I czynił co prawem było w oczach Wiekuistego, jakkolwiek nie tak jak praojciec jego, Dawid; postępował raczej zupełnie jak ojciec jego, Joasz. [4] »Tylko że wyżyny usunięte nie zostały, lud ofiarował i palił jeszcze wciąż kadzidła na wyżynach. [5] »Gdy wszakże utwierdziło się królestwo w ręku jego, skazał na śmierć sługi swoje, którzy króla, ojca jego, zamordowali. [6] »Synów jednak morderców na śmierć nie skazał, jak napisano jest w księdze Zakonu Mojżesza, gdzie nakazał Wiekuisty w tych słowach: Nie poniosą śmierci ojcowie za dzieci, ani poniosą dzieci śmierci za ojców. Każdy za występek swój śmierć poniesie. [7] »On to był, który raził Edomitów w dolinie Solnej, dziesięć tysięcy ludzi, a miasto Sela w walce zdobył; i nazwał je Jokteel aż po dziś dzień. [8] »Wtedy wyprawił Amacjasz posłów do Joasza, syna Jehoachaza, syna Jehy, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: Zabierz się, abyśmy się zmierzyli osobiście! [9] »Na to posłał Joasz, król izraelski, do Amacjasza, króla judzkiego, i kazał oświadczyć: Cierń libański posłał do cedru na Libanie temi słowami: Oddaj córkę twą synowi mojemu za żonę. Ale zwierz dziki na Libanie przeszedł po cierniu i stratował go. [10] »Ponieważ pobiłeś szczęśliwie Edomitów uniosło cię serce twoje. Zadawalaj się twą chwałą, a pozostań w domu! Czemu chcesz wyzywać zło, abyś upadł ty i Juda wraz z tobą? [11] »Amacjasz jednak usłuchać nie chciał. Nadciągnął tedy Joasz, król izraelski, i zmierzyli się osobiście, on i Amacjasz, król judzki, w Betszemesz, należącym do Judy. [12] »I porażony został Juda przez Izraela, tak że schronił się każdy do namiotów swoich. [13] »Amacjasza zaś, króla judzkiego, syna Joasza, syna Achazjasza, ujął Joasz, król izraelski, w Betszemesz; poczem przybył do Jerozolimy i uczynił wyłom w murze jerozolimskim od bramy Efraima aż do bramy narożnej, na czterysta łokci. [14] »A zabrawszy wszystko złoto i srebro i wszystkie naczynia, znajdujące się w przybytku Wiekuistego i w skarbcach pałacu królewskiego, a nadto zakładników, powrócił do Samaryi. [15] »A co do innych spraw Joasza, których dokonał, i czynów jego dzielnych i wojny jego z Amacjaszem, królem judzkim, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [16] »I spoczął Joasz przy ojcach swoich i pochowany został w Samaryi przy królach izraelskich. I objął rządy syn jego, Jerobeam, miasto niego. [17] »I żył Amacjasz, syn Joasza, króla judzkiego, po śmierci Joasza, syna Jehoachaza, króla izraelskiego, piętnaście lat. [18] »A co do innych spraw Amacjasza, spisano je wszak w księdze dziejów królów judzkich. [19] »Gdy zaś uknuto spisek przeciw niemu w Jerozolimie, schronił się do Lachisz. Posłali tedy za nim do Lachisz i zamordowali go tam. [20] »Poczem uwieźli go stamtąd końmi i pochowano go w Jerozolimie, przy ojcach jego, w mieście Dawida. [21] »I wziął wszystek lud judzki Azarję, i miał on szesnaście lat, i ogłosili go królem miasto ojca jego, Amacjasza. [22] »On to odbudował Elat i zwrócił je Judzie, gdy spoczął król przy ojcach swoich. [23] »Piętnastego roku Amacjasza, syna Joasza, króla judzkiego, objął rządy Jerobeam, syn Joasza, król izraelski, a panował w Samaryi czterdzieści i jeden lat. [24] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, nie odstępował od wszystkich grzechów Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela. [25] »On to przywrócił granice Izraela od wejścia do Chamat aż do morza na puszczy, wedle słowa Wiekuistego, Boga Izraela, które był wyrzekł przez Jonasza, syna Amitaja, proroka z Gat-Chefer. [26] »Widział bowiem Wiekuisty nędzę Izraela poniżającą bardzo, i że nie zostało nikogo, ani zależnego ani wolnego, i że nie było nikogo, któryby wspomógł Izraela. [27] »Nie wyrzekł zaś Wiekuisty, aby zgładzić imię Izraela z pod nieba; wspomógł ich tedy przez Jerobeama, syna Joasza. [28] »A co do innych spraw Jerobeama i wszystkiego czego dokonał, i czynów jego dzielnych, i jak walczył, i jak przywrócił Damaszek i Chamat w Judei Izraelowi, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [29] »I spoczął Jerobeam przy ojcach swoich, przy królach izraelskich, i objął rządy syn jego, Zacharjasz, miasto niego. 
«  2 Księga Królewska 13 2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).