Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Muchy jadowite czynią cuchnącym i zakisłym olejek przyrządzającego pachnidła; tak waży ciężej niż mądrość i sława odrobina głupoty.
[2] »Serce mądrego zmierza ku prawicy jego, ale serce głupiego ku stronie jego lewej.
[3] »Po jakiejkolwiek też drodze postępuje głupi, nie staje mu rozumu, a rozpowiada wszystkim, że głupim jest.
[4] »Jeżeliby gniew władcy powstał przeciw tobie, nie opuszczaj stanowiska twojego; bo uległość przytłumia grzechy wielkie.
[5] »Jest zło, którem widział pod słońcem jako błąd, który wyszedł od władcy.
[6] »Że umieszczana bywa głupota na wyżynach wielkich, gdy możni nisko zasiadają.
[7] »Widziałem sługi na rumakach, a panów chodzących pieszo jako sługi na ziemi.
[8] »Kto dół kopie może weń wpaść; a kto burzy mur, tego może żmija ukąsić.
[9] »Kto kamienie wyłamuje może niemi się urazić; kto rozłupuje drwa może się niemi skaleczyć.
[10] »Jeżeli stępiło się żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy musi siły natężyć; ale pożytek z naprawy pochodzi od mądrości.
[11] »Jeżeli żmija kąsa ponieważ zaklętą nie była, tedy nie ma zaklinający pożytku.
[12] »Wdzięczne są słowa z ust mędrca; ale wargi głupca pochłaniają go.
[13] »Początek mowy ust jego - głupota, a koniec jego słów - szał złowrogi.
[14] »A głupi mnoży tylko słowa, gdy przecież nie wie człowiek co będzie, a co się stanie po nim - któż mu to powie?
[15] »Trud głupców nuży ich, choć nie zna nawet żaden drogi, która do miasta prowadzi.
[16] »Biada ci, ziemio, której królem chłopiec, a której książęta od rana ucztują!
[17] »Szczęsnaś ziemio, której król z rodu szlachetnych, a której książęta w właściwym czasie jadają, aby się posilić, a nie w opilstwie.
[18] »Przez gnuśność zapada się powała, a przez opieszałość kapie w dom.
[19] »Dla zabawy wyprawiają uczty, a wino rozwesela życie, a pieniądz pozwala na wszystko.
[20] »Nawet w myśli swojej nie złorzecz królowi, a w komnatach twych sypialnych nie złorzecz możnemu; bo ptactwo pod niebem może wieść roznieść, a co oskrzydlone słowo rozgłosić.