Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A oto przepis o ofierze pokutnej: świętością świętości ona.
[2] »Na miejscu, gdzie zarzynają całopalenia, zarzynać będą "pokutną," a krwią jej pokropią ofiarnicę w około.
[3] »A wszystek łój jej należy przynieść z niej, ogon i łój pokrywający trzewa,
[4] »I obie nerki z łojem, który na nich, który nad połędwicami, i przeponę na wątrobie, - wraz z nerkami ją oddzieli.
[5] »I puści to z dymem kapłan na ofiarnicy, jako ofiarę ogniową Wiekuistemu. Ofiara to pokutna.
[6] »Każdy mężczyzna z pośród kapłanów jeść ją może; na miejscu świętém spożywaną będzie: świętością świętości ona.
[7] »Jako "zagrzeszna", tak i "pokutna", - jednaki przepis mają; do kapłana, który rozgrzesza nią, należeć będzie.
[8] »A kapłan, który przynosi całopalenie czyjekolwiek: skóra całopalenia do niego, do kapłana, ma należeć.
[9] »Każda téż ofiara śniedna, w piecu upieczona, i wszystko, co przyrządzoném zostało w rądlu, albo na panwi, do niego, do kapłana, który ją przynosi, należeć będzie.
[10] »Ale wszelka ofiara śniedna zaczyniona oliwą, albo sucha, do wszystkich synów Ahrona należeć będzie, - tak do jednego, jak i do drugiego.
[11] »A oto przepis o ofierze opłatnej, którą się przynosi Wiekuistemu:
[12] »Jeżeli ją kto na dziękczynienie przynosi, wtedy przyniesie przy tej ofierze dziękczynnej kołacze przaśne, zaczynione oliwą, i ołatki przaśne, posmarowane oliwą, i mąkę przednią, wysmażoną na kołacze zaczynione oliwą.
[13] »Wraz z kołaczami kiszonego chleba powinien przynosić ofiarę swoję, przy ofierze dziękczynno-opłatnej swojej.
[14] »I niechaj przynosi z tego, jeden z każdej ofiary, jako dań Wiekuistemu; do kapłana, kropiącego krwią ofiar opłatnych, do niego należeć to będzie.
[15] »Mięso zaś ofiary dziękczynno-opłatnej w dzień ofiarowania jej spożytém będzie; nie należy zostawiać z tego do jutra.
[16] »A jeżeli ślubem, albo dobrowolnym darem ofiara jego, to w dzień złożenia ofiary jego spożytą będzie; i nazajutrz téż, coby z niej pozostało, spożytém być może;
[17] »Coby zaś zostało z mięsa tej ofiary do trzeciego dnia, na ogniu spaloném będzie.
[18] »A jeżeliby jednak jedzoném było mięso tej ofiary opłatnej dnia trzeciego, to nie będzie upodobaną. Kto ją przyniósł, temu się ona nie policzy: obrzydliwością będzie; a ktoby jadł z niej, winę swą poniesie.
[19] »Mięso to, któreby się dotknęło czego nieczystego, jadaném nie będzie; na ogniu należy je spalić; mięso to - każdy czysty może jeść to mięso.
[20] »Ale ktokolwiekby jadł mięso z ofiary opłatnej, ofiarowanej Wiekuistemu, mając nieczystość na sobie: wytracona będzie dusza ta z ludu swojego.
[21] »A jeżeli kto, dotknąwszy się czego nieczystego, bądź nieczystości człowieczej, bądź nieczystego zwierzęcia, bądź jakiegokolwiek potworu nieczystego, będzie jadł mięso ofiary opłatnej poświęconej Wiekuistemu, - wytracona będzie dusza ta z ludu swojego."
[22] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[23] »"Powiedz synom Israela tak: żadnego łoju z wołu, ani z owcy, ani z kozy jeść nie będziecie.
[24] »A łój padliny i łój rozszarpanego, użytym być może do wszelakiej potrzeby; jeść jednak, jadać go nie będziecie.
[25] »Bo ktobykolwiek jadł łój z bydląt, z których przynosi się ofiara ogniowa Wiekuistemu, dusza, któraby to jadła, wytracona będzie z ludu swojego.
[26] »Żadnej téż krwi jadać nie będziecie we wszystkich siedzibach waszych, ani z ptactwa, ani z bydląt:
[27] »Każdy, który jeść będzie jakąkolwiek krew, - dusza któraby ją jadła, wytraconą będzie z ludu swojego".
[28] »I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
[29] »"Powiedz synom Israela tak: ktoby przyniósł ofiarę opłatną swoję Wiekuistemu, niechaj sam przyniesie ofiarę swoję Wiekuistemu, z ofiary swej opłatnej;
[30] »Jego ręce niech przyniosą ogniowe ofiary Wiekuistego; łój wraz z mostkiem niech przyniesie: mostek, aby stawić go jako przedstawienie przed obliczem Wiekuistego;
[31] »I puści z dymem kapłan łój na ofiarnicy; a będzie mostek dla Ahrona i synów jego.
[32] »Łopatkę téż prawą oddacie jako podniesienie kapłanowi z ofiar waszych opłatnych.
[33] »Kto z synów Ahrona przynosi krew z ofiar opłatnych i łój, temu dostanie się i łopatka prawa w udziale.
[34] »Albowiem mostek przedstawienia i łopatkę podniesienia wziąłem od synów Israela z ofiar ich opłatnych, i oddałem je Ahronowi, kapłanowi, i synom jego, jako część wyznaczoną na wieki, od synów Israela."
[35] »Oto udział uświęcony Ahrona i udział uświęcony synów jego, z ogniowych ofiar Wiekuistego, od dnia, w którym dano im przystąpić do piastowania kapłaństwa Wiekuistemu,
[36] »Co rozkazał Wiekuisty dawać im od dnia namaszczenia ich od synów Israela. Ustawa to wieczna w pokoleniach ich.
[37] »Oto przepis o całopaleniu, i o ofierze śniednej i zagrzesznej i pokutnej, i o ofierze wyświęcenia i o ofierze opłatnej,
[38] »Który polecił Wiekuisty Mojżeszowi u góry Synai, gdy rozkazał synom Israela na puszczy Synajskiej, aby przynosili ofiary swoje Wiekuistemu.