Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł do uczniów swoich: Nie podobna jest, aby zgorszenia przyjść nie miały; lecz biada temu, przez kogo przychodzą.
[2] »Pożyteczniéj mu jest, gdyby młyński kamień zawieszono na szyjéj jego i wrzucono go w morze, niźliby miał zgorszyć jednego z tych malutkich.
[3] »Miejcież się na pieczy. Jeźliby twój brat zgrzeszył przeciw tobie, strofuj go: a jeźliby żałował, odpuść mu.
[4] »A jeźliby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciw tobie, i siedmkroć na dzień nawrócił się k tobie, mówiąc: Żalci mi, odpuść mu.
[5] »I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.
[6] »A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, rzeczecie temu drzewu morwowemu: Wykorzeń się a przesadź się w morze, a usłucha was.
[7] »A któż z was mający sługę orzącego albo paszącego, który, gdyby się z pola wrócił, rzekłby mu zaraz: Pójdź, siądź do stołu?
[8] »A nie rzekłby mu: Nagotuj, cobych wieczerzał, a przepasz się i służ mi, aż się najem i napiję, a potem ty będziesz jadł i pił?.
[9] »Zali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu rozkazał?
[10] »Nie zda mi się. Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, cośmy byli winni uczynić, uczyniliśmy.
[11] »I stało się, gdy szedł do Jeruzalem, szedł środkiem Samaryi i Galilei.
[12] »A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżeli mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli zdaleka.
[13] »I podnieśli głos, mówiąc: Jezusie! Nauczycielu, zmiłuj się nad nami.
[14] »Które gdy ujrzał, rzekł: Idźcie, okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, byli oczyszczeni.
[15] »A jeden z nich, gdy obaczył, że był uzdrowion, wrócił się, głosem wielkim chwaląc Boga.
[16] »I padł na oblicze u nóg jego, dziękując, a ten był Samarytan.
[17] »A Jezus odpowiedziawszy, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy są?
[18] »Nie jest naleziony, któryby się wrócił, a dał Bogu chwałę, jedno ten cudzoziemiec?
[19] »I rzekł mu: Wstań, idź; bo wiara twoja ciebie uzdrowiła.
[20] »A spytany od Pharyzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem:
[21] »Ani rzeką: Otoć tu, albo tam; albowiem oto królestwo Boże w was jest.
[22] »I rzekł do uczniów swoich: Przyjdą dni, gdy będziecie żądali oglądać jeden dzień Syna człowieczego, a nie oglądacie.
[23] »I będąć wam mówić: Oto tu, i oto tam. Nie chódźcież, ani się za nimi udawajcie.
[24] »Albowiem jako błyskawica błyskając się z podniebia, na to, co jest pod niebiem, świeci, takżeć będzie Syn człowieczy w dzień swój.
[25] »Lecz potrzeba mu pierwéj wiele ucierpieć i być wzgardzonym od narodu tego.
[26] »A jako się stało we dni Noego, takżeć będzie i we dni Syna człowieczego.
[27] »Jedli i pili, żony pojmowali i za mąż wydawali aż do dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, i wytracił wszystkie.
[28] »Także, jako się działo za dni Lotowych: Jedli i pili, kupowali i przedawali, szczepili i budowali.
[29] »A którego dnia wyszedł Lot z Sodomy, spadł deszcz ognisty i siarczysty z nieba i wytracił wszystkie.
[30] »Wedle tego będzie w dzień, w który Syn człowieczy się objawi.
[31] »Onéj godziny kto będzie na dachu, a naczynie jego w domu, niechaj nie schodzi brać je, a kto na polu, niech się także nazad nie wraca.
[32] »Pamiętajcie na żonę Lotowę.
[33] »Ktoby się kolwiek starał zachować duszę swą, straci ją: a ktokolwiekby ją utracił, ożywi ją.
[34] »Powiadam wam: Onéj nocy będą dwaj na jednem łożu: jednego wezmą, a drugiego zostawią.
[35] »Dwie będą mleć społu: jedne wezmą, a drugą zostawią. Dwaj na polu: jeden będzie wzięt, a drugi zostawion.
[36] »A odpowiadając, rzekli mu: Gdzież, Panie? Który im rzekł:
[37] »Gdziekolwiek będzie ciało, tam się zbiorą i orłowie.