Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Rzekł Pan do Mojżesza: "Idź, wyrusz stąd ty i lud, który wyprowadziłeś z Egiptu, do ziemi, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Potomstwu twemu dam ją.
[2] »Poślę przed tobą anioła, a wypędzi Kanaanejczyka, Amorejczyka, Hittytę, Ferezejczyka, Hewejczyka i Jebuzejczyka.
[3] »Idź ku ziemi płynącej mlekiem i miodem; lecz ja nie będę postępował wpośród ciebie, bo ty jesteś ludem twardego karku, bym cię nie zniszczył w drodze".
[4] »Lud, słysząc te niepomyślne słowa, żałowali i nikt nie włożył na siebie przyozdobienia swego.
[5] »Tedy rzekł Pan do Mojżesza: "Powiedz synom Izraelowym: Wy jesteście ludem twardego karku; gdybym szedł jedną chwilę wpośród ciebie, zniszczyłbym cię. A teraz usuń przyozdobienie swoje z siebie; ja wiem, co tobie uczynię".
[6] »I ściągnęli Izraelici swoje przyozdobienia poczynając od góry Horeb.
[7] »Mojżesz wziął namiot i rozwinął go poza obozem, zdala od obozu; i nazwał go namiotem zgromadzenia; a ktokolwiek szukał Pana, szedł do namiotu zgromadzenia, który był poza obozem.
[8] »A gdy Mojżesz udawał się do namiotu, powstawali wszyscy z ludu i każdy stawał u wejścia do namiotu i spoglądali za Mojżeszem, dopóki nie wszedł do namiotu.
[9] »Gdy Mojżesz wszedł do namiotu, słup obłoku zstępował i stawał u wejścia do namiotu, a Bóg rozmawiał z Mojżeszem.
[10] »Wszystek lud widział slup obłoku stojący przy wejściu do namiotu, powstawał cały naród i kłaniał się u wejścia jego namiotu.
[11] »A Pan mówił do Mojżesza twarzą w twarz, jak przemawia człowiek do swego towarzysza. Potem powracał do obozu, lecz sługa jego Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie oddalał się z pośrodka namiotu.
[12] »Rzekł Mojżesz do Pana: "Patrzże! mówisz mi: Prowadź ten lud, a tyś nie zapoznał mnie z tym, któregoś mi posłał? Wszak rzekłeś: Ja cię znam po imieniu, znalazłeś też łaskę w oczach moich.
[13] »A teraz, jeślim znalazł łaskę w oczach twoich poucz mnie, proszę, o twoich drogach, abym wiedział, że znalazłem łaskę w oczach twoich. Rozważ, wszak ten naród jest ludem twoim".
[14] »Odpowiedział: "Moja twarz pójdzie z tobą i dam ci odpoczynek".
[15] »Rzekł Mojżesz do niego: "Jeśli oblicze twoje nie pójdzie, stąd nie wyruszymy.
[16] »Po czemże poznam, że znalazłem łaskę w twoich oczach, ja i naród twój, jeśli nie po tem, że pójdziesz z nami? Tem się różnimy ja i lud twój od każdego narodu, jaki się znajduje na powierzchni ziemi".
[17] »Rzekł Pan do Mojżesza: "Spełnię to, o co prosisz, boś znalazł łaskę w oczach moich i znam cię po imieniu".
[18] »Rzekł Mojżesz: "Okaż mi chwałę swoją".
[19] »Odpowiedział Bóg: "Ja sprawię, że przejdzie przed tobą cała dobroć moja i wysłowię imię Jahwe przed tobą; okazuję łaskę temu, komu daję łaskę, jestem miłosierny dla tego, komu okazuję miłosierdzie".
[20] »I rzekł: "Nie możesz ujrzeć mojej twarzy, bo człowiek nie może widzieć i żyć".
[21] »Rzekł Pan; "Oto miejsce przy mnie, staniesz na tej skale.
[22] »Gdy majestat mój przechodzić będzie, umieszczę cię w rozpadlinach skały i zakryję cię ręką moją, dopóki nie przejdę.
[23] »Potem usunę moją rękę i ujrzysz mnie z tyłu; lecz twarz moja nie będzie widziana",