Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jakób, Boga i Pana Jezusa Chrystusa sługa, dwunastu pokoleniom, [które są] w rozproszeniu, zdrowia_życzy.
[2] »[Za] całą radość miejcie, bracia moi, gdy [w] pokusy wpadacie rozmaite,
[3] »Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary sprawuje cierpliwość;
[4] »A cierpliwość uczynek doskonały niech_ma, żebyście byli doskonali i zupełni, [którym] na niczym [nie] schodziłoby.
[5] »Jeśli zaś komuś [z] was schodzi [na] mądrości, niech_prosi u Boga, [który ją] daje wszystkim szczerze, a nie wymawia, i dana_będzie mu.
[6] »Niech_prosi zaś z wiarą, nic [nie] wątpiąc, [kto] bowiem wątpi, jest_podobny wałowi morskiemu, [który bywa] od_wiatru_pędzony i miotany.
[7] »Bo [niech] nie mniema człowiek ten, aby miał_wziąć od Pana.
[8] »Mąż umysłu_dwoistego [jest] niestateczny we wszystkich drogach swoich.
[9] »Niech_się_chlubi zaś brat niskiego_stanu w wywyższeniu swoim,
[10] »A bogaty w poniżeniu swoim, bo jako kwiat trawy przeminie.
[11] »Wzeszło bowiem słońce z gorącością i ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i śliczność kształtu jego zginęła, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
[12] »Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo [gdy] doświadczony będzie, weźmie koronę żywota, którą obiecał [tym, którzy] miłują go.
[13] »Żaden, [gdy] bywa_kuszony, [niech nie] mówi że: Przez Boga kuszony_bywam, bo Bóg nie_może_kuszony być [we] złem, [nie] kusi też sam nikogo.
[14] »Każdy zaś bywa_kuszony, [gdy bywa] od swoich_własnych pożądliwości pociągnięty i przynęcony.
[15] »Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc_wykonany, rodzi śmierć.
[16] »Nie błądźcie, bracia moi mili!
[17] »Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z_góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie ma odmiany, ani na_wstecz_się_wracającego zaćmienia.
[18] »[Który, przeto że] chciał, porodził nas słowem prawdy ku [temu, żebyśmy] byli my pierwiastkami niejakimi jego stworzenia.
[19] »Oby_się_ostało, bracia moi mili! Niech_będzie zaś każdy człowiek prędki ku słuchaniu, nierychły ku mówieniu, nierychły ku gniewowi.
[20] »Gniew bowiem męża, sprawiedliwości Bożej nie sprawuje.
[21] »A_tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie wszczepione słowo, [które] może zbawić dusze wasze.
[22] »Bądźcie zaś czynicielami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych_siebie.
[23] »Albowiem jeśli ktoś słuchaczem słowa jest a nie czynicielem, ten podobny_jest mężowi przypatrującemu_się obliczu narodzenia swego w zwierciadle;
[24] »Obejrzał bowiem samego_siebie i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.
[25] »Ale [kto] wejrzałby w zakon doskonały, [ten] wolności, i zostawałby [w nim], nie słuchaczem zapominającym będąc, ale czynicielem uczynku, ten błogosławiony w uczynku swoim będzie.
[26] »Jeśli ktoś zda_się nabożnym być, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego próżne [jest] nabożeństwo.
[27] »Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich, niepokalanym samego_siebie zachować od świata.