Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
[2] »A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
[3] »I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku
wina. [4] »Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili
go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
[5] »Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela
do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
[6] »A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby
stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
[7] »Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA
tym psalmem: [8] »Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
[9] »Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
[10] »Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
[11] »Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
[12] »Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
[13] »Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
[14] »On
jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
[15] »Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
[16] »O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
[17] »Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
[18] »Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
[19] »Kiedy było was niewielu,
byliście nieliczni i obcy w niej.
[20] »I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
[21] »Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu,
mówiąc; [22] »Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie
nic złego.
[23] »Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
[24] »Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
[25] »Wielki bowiem
jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
[26] »Gdyż wszyscy bogowie narodów
są bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
[27] »Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
[28] »Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
[29] »Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
[30] »Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
[31] »Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
[32] »Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co
jest na nich.
[33] »Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
[34] »Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie
trwa na wieki.
[35] »I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
[36] »Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
[37] »I
Dawid zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
[38] »Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę
uczynił odźwiernymi.
[39] »Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów
pozostawił przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
[40] »Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
[41] »A z nimi
pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie
trwa na wieki.
[42] »I u nich, u Hemana i Jedutuna,
pozostawił trąby i cymbały dla grających na tych i na
innych instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna
byli odźwiernymi.
[43] »Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.