Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Po pięciu dniach przybył najwyższy kapłan Ananiasz wraz ze starszymi i z retorem, niejakim Tertullosem. Wnieśli oni przed namiestnika
oskarżenie przeciwko Pawłowi.
[2] »A gdy go wezwano, Tertullos rozpoczął mowę oskarżycielską: Ponieważ dzięki tobie cieszymy się zupełnym pokojem i dzięki twojej przezorności nasz naród doświadcza wiele dobrego;
[3] »Przyznajemy to zawsze i wszędzie, dostojny Feliksie, z wielką wdzięcznością.
[4] »Aby cię jednak dłużej nie zatrzymywać, proszę, abyś nas w swej łaskawości przez chwilę posłuchał.
[5] »Stwierdziliśmy, że ten człowiek jest jak zaraza, wzbudza niepokoje
wśród wszystkich Żydów na całym świecie i jest dowódcą sekty nazarejczyków.
[6] »Usiłował on też zbezcześcić świątynię. Schwytaliśmy go więc i chcieliśmy osądzić według naszego prawa.
[7] »Lecz dowódca Lizjasz przybył i wyrwał go przemocą z naszych rąk;
[8] »Nakazując jego oskarżycielom udać się do ciebie. Gdy go przesłuchasz, sam będziesz mógł dowiedzieć się od niego wszystkiego, o co go oskarżamy.
[9] »Również Żydzi to potwierdzili, oświadczając, że tak się rzeczy mają.
[10] »Kiedy namiestnik dał znak, aby mówił, Paweł powiedział: Wiedząc, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, tym chętniej zdam sprawę z tego, co mnie dotyczy.
[11] »Możesz sprawdzić, że nie upłynęło więcej niż dwanaście dni, odkąd przybyłem do Jerozolimy, aby wielbić
Boga. [12] »I nie znaleźli mnie w świątyni rozprawiającego z kimkolwiek ani podburzającego lud czy to w synagogach, czy w mieście;
[13] »Ani też nie mogą dowieść tego, o co mnie oskarżają.
[14] »Wyznaję jednak przed tobą, że według drogi, którą
oni uważają za herezję, służę Bogu
moich ojców, wierząc wszystkiemu, co jest napisane w Prawie i u Proroków;
[15] »Mając nadzieję w Bogu, że będzie zmartwychwstanie, którego i oni oczekują, zarówno sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych.
[16] »I sam się usilnie staram, aby zawsze mieć sumienie bez skazy wobec Boga i ludzi.
[17] »A po wielu latach przybyłem, aby złożyć jałmużny i ofiary memu narodowi.
[18] »Wtedy pewni Żydzi z Azji spotkali mnie oczyszczonego w świątyni, bez tłumu i zgiełku.
[19] »Oni powinni tu stanąć przed tobą i oskarżać, jeżeli mają coś przeciwko mnie.
[20] »Albo niech ci
tutaj sami powiedzą, czy znaleźli we mnie jakąś nieprawość, gdy stanąłem przed Radą;
[21] »Chyba jedynie to, że stojąc wśród nich, zawołałem: Sądzicie mnie dziś z powodu zmartwychwstania umarłych.
[22] »Kiedy Feliks to usłyszał, znając dokładniej tę drogę, odroczył ich
sprawę, mówiąc: Rozpatrzę waszą sprawę, kiedy tu przyjedzie dowódca Lizjasz.
[23] »I rozkazał setnikowi pilnować Pawła, zastosować ulgi i nie zabraniać żadnemu z jego przyjaciół posługiwać mu czy go odwiedzać.
[24] »A po kilku dniach przyjechał Feliks ze swoją żoną Druzyllą, która była Żydówką. Kazał zawołać Pawła i słuchał go,
jak mówił o wierze w Chrystusa.
[25] »A gdy on rozprawiał o sprawiedliwości, powściągliwości i przyszłym sądzie, Feliks przestraszył się i powiedział: Teraz już odejdź. Kiedy znajdę czas, każę cię zawołać.
[26] »Spodziewał się przy tym, że dostanie od Pawła pieniądze za to, że go wypuści, dlatego też częściej wzywał go
do siebie na rozmowę.
[27] »A po dwóch latach następcą Feliksa został Porcjusz Festus. Feliks, chcąc sobie zjednać życzliwość Żydów, zostawił Pawła w więzieniu.