Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Nie daj Boże! Ja bowiem
też jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
[2] »Bóg nie odrzucił swego ludu, który przedtem znał. Czyż nie wiecie, co Pismo mówi o Eliaszu? Jak się skarży przed Bogiem na Izraela:
[3] »Panie, pozabijali twoich proroków i zburzyli twoje ołtarze; tylko ja sam pozostałem i czyhają na moje życie.
[4] »Ale cóż mu odpowiada Bóg? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
[5] »Tak i w obecnym czasie pozostała resztka według wybrania przez łaskę.
[6] »A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
[7] »Cóż więc? Czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości;
[8] »(Jak jest napisane: Bóg dał im ducha twardego snu, oczy, aby nie widzieli, i uszy, aby nie słyszeli) aż do dziś.
[9] »A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się sidłem i pułapką, zgorszeniem i odpłatą.
[10] »Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich grzbiet zawsze pochylaj.
[11] »Pytam więc: Czy się potknęli, aby upaść? Nie daj Boże! Ale
raczej przez ich upadek zbawienie
doszło do pogan, aby wzbudzić w nich zawiść.
[12] »A jeśli ich upadek jest bogactwem świata, a ich pomniejszenie bogactwem pogan, o ileż bardziej ich pełnia?
[13] »Mówię bowiem do was, pogan. Na ile jestem apostołem pogan, chlubię się swoją służbą;
[14] »Może
w ten sposób wzbudzę zawiść w
tych, którzy są moim ciałem i zbawię niektórych z nich.
[15] »Jeśli bowiem odrzucenie ich stało się pojednaniem
dla świata, czym
będzie przyjęcie
ich, jeśli nie powstaniem z martwych do życia?
[16] »Ponieważ jeśli zaczyn jest święty,
to i ciasto, a jeśli korzeń jest święty,
to i gałęzie.
[17] »Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, który byłeś dzikim drzewem oliwnym, zostałeś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości drzewa oliwnego;
[18] »Nie wynoś się nad gałęzie. Jeśli jednak się wynosisz,
wiedz, że nie ty podtrzymujesz korzeń, lecz korzeń ciebie.
[19] »Ale powiesz: Odłamane zostały gałęzie, abym ja został wszczepiony.
[20] »Słusznie, z powodu niewiary zostały odłamane, ty zaś trwasz przez wiarę. Nie pysznij się, ale się bój.
[21] »Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, wiedz, że i ciebie nie oszczędzi.
[22] »Spójrz więc na dobroć i srogość Boga: srogość dla tych, którzy upadli, a dla ciebie dobroć, jeśli będziesz trwał w
tej dobroci. W przeciwnym razie ty też będziesz wycięty.
[23] »Lecz i oni, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc ponownie ich wszczepić.
[24] »Jeśli bowiem ty zostałeś wycięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, a wbrew naturze zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, o ileż bardziej ci, którzy są
gałęziami naturalnymi, wszczepieni zostaną w swoje własne drzewo oliwne!
[25] »Nie chcę bowiem, bracia, abyście nie znali tej tajemnicy – żebyście sami siebie nie uważali za mądrych – że zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan.
[26] »I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba.
[27] »A to
będzie moje przymierze z nimi, gdy zgładzę ich grzechy.
[28] »Tak więc co do ewangelii są nieprzyjaciółmi ze względu na was, lecz co do wybrania są umiłowani ze względu na ojców.
[29] »Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
[30] »Jak bowiem wy kiedyś nie wierzyliście Bogu, ale teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich niewiary;
[31] »Tak i oni teraz stali się nieposłuszni, aby z powodu miłosierdzia wam
okazanego i oni miłosierdzia dostąpili.
[32] »Bóg bowiem zamknął ich wszystkich w niewierze, aby się nad wszystkimi zmiłować.
[33] »O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi!
[34] »Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą?
[35] »Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę?
[36] »Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.