Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »O, gdybyście mogli trochę znieść moje głupstwo! Doprawdy znoście mnie.
[2] »Jestem bowiem zazdrosny o was Bożą zazdrością; zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę.
[3] »Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły
nie zostały skażone
i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie.
[4] »Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście
go z łatwością.
[5] »A uważam, że w niczym nie ustępowałem tym wielkim apostołom.
[6] »Bo chociaż jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu; lecz staliśmy się jawni wobec was we wszystkim, pod każdym względem.
[7] »Czyż popełniłem grzech, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że za darmo głosiłem wam ewangelię Bożą?
[8] »Ograbiłem inne kościoły, biorąc od nich zapłatę, aby wam służyć.
[9] »A gdy byłem u was i znalazłem się w potrzebie, nikomu nie byłem ciężarem; mój niedostatek bowiem uzupełnili bracia, którzy przybyli z Macedonii. Pilnowałem się, aby w niczym nie być dla was ciężarem, i nadal będę się pilnował.
[10] »Jak prawda Chrystusa jest we mnie, tak tej chluby nikt mi nie odbierze w granicach Achai.
[11] »Dlaczego?
Czy dlatego, że was nie miłuję? Bóg
to wie.
[12] »Co zaś czynię, nadal będę czynił, aby pozbawić okazji tych, którzy jej szukają, aby w tym, z czego się chlubią, okazali się takimi jak my.
[13] »Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa.
[14] »I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości.
[15] »Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich
jednak będzie według ich uczynków.
[16] »Mówię znowu: Niech nikt nie uważa mnie za głupiego; a jeśli już tak, to przyjmijcie mnie jako głupiego, abym i ja mógł się trochę pochlubić.
[17] »Co mówię, nie mówię według Pana, ale jakby w głupocie, w tym śmiałym przechwalaniu się.
[18] »Skoro wielu chlubi się według ciała, i ja będę się chlubił.
[19] »Chętnie przecież znosicie głupich, sami będąc mądrymi.
[20] »Znosicie bowiem, gdy ktoś was bierze w niewolę, gdy ktoś was objada, gdy ktoś was wyzyskuje, gdy ktoś wynosi się
ponad was, gdy was ktoś policzkuje.
[21] »Mówię o hańbie, jakbyśmy byli słabi; lecz w czym ktoś jest śmiały – mówię jak głupi – ja też jestem śmiały.
[22] »Są Hebrajczykami? Ja także. Są Izraelitami? Ja także. Są potomstwem Abrahama? Ja także.
[23] »Są sługami Chrystusa? Mówię jak głupi: Ja
jeszcze bardziej; w pracach więcej, w chłostach nad miarę, w więzieniach częściej, w
niebezpieczeństwie śmierci wielokroć.
[24] »Od Żydów pięciokrotnie otrzymałem czterdzieści razów bez jednego.
[25] »Trzy razy byłem bity rózgami, raz kamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem w głębinie morskiej.
[26] »Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od bandytów, w niebezpieczeństwach od
własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci;
[27] »W trudzie i znoju, często w czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimnie i nagości;
[28] »A poza tymi sprawami zewnętrznymi, w tym, co mi codziennie ciąży, w trosce o wszystkie kościoły.
[29] »Któż jest słaby, żebym i ja nie był słaby? Któż się gorszy, żebym i ja nie płonął?
[30] »Jeśli mam się chlubić, będę się chlubić z moich słabości.
[31] »Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który jest błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.
[32] »W Damaszku namiestnik króla Aretasa otoczył strażą miasto Damasceńczyków, chcąc mnie schwytać;
[33] »Ale przez okno spuszczono mnie w koszu przez mur i uszedłem jego rąk.