Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » 2 Księga Królewska » Rozdział 14
«  2 Księga Królewska 13 2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W drugim roku panowania Jehoasza, syna Jehoachaza, króla Izraela, władzę królewską objął Amazjasz, syn Joasza, króla Judy. [2] »Miał dwadzieścia pięć lat, kiedy rozpoczął rządy, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoadan, a pochodziła z Jerozolimy. [3] »Czynił on to, co prawe w oczach PANA, lecz nie tak, jak jego praojciec Dawid. Postępował we wszystkim raczej tak, jak jego ojciec Joasz. [4] »Świątynki nie znikły; lud nadal składał w nich swoje ofiary i spalał kadzidła. [5] »Kiedy Amazjasz umocnił się u władzy, ukarał śmiercią zabójców króla, swojego ojca. [6] »Synów zabójców jednak nie ukarał, zgodnie z zapisem Prawa Mojżesza, w którym PAN nakazał: Ojcowie nie poniosą śmierci za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców, lecz każdy poniesie śmierć za swój własny grzech. [7] »Amazjasz w Dolinie Soli pobił dziesięć tysięcy Edomitów, zdobył w walce Selę i zmienił jej nazwę na Jokteel - tak też nazywa się ona aż do dnia dzisiejszego. [8] »Po tym zwycięstwie Amazjasz wysłał posłańców do Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla Izraela, z takim wyzwaniem: Wyrusz, zmierzmy się w bitwie! [9] »Lecz Jehoasz, król Izraela, przesłał Amazjaszowi, królowi Judy, taką odpowiedź: Oset z Libanu posłał cedrowi z Libanu takie wezwanie: Daj swoją córkę mojemu synowi za żonę. Lecz dzikie zwierzę z Libanu przejdzie i podepcze oset! [10] »Doszczętnie pobiłeś Edomitów i poniosła cię pycha. Ciesz się zwycięstwem, ale siedź u siebie w domu. Dlaczego wyzywasz nieszczęście? Przecież upadniesz ty i Juda wraz z tobą! [11] »Amazjasz jednak nie posłuchał tych słów i dlatego Jehoasz, król Izraela, wyruszył i starli się w bitwie, on i Amazjasz, król Judy, w Bet-Szemesz, należącym do Judy. [12] »Izraelici zadali tam klęskę Judejczykom, którzy rozpierzchli się do swoich domów. [13] »Samego Amazjasza, króla Judy, syna Joasza, wnuka Achazjasza, Jehoasz, król Izraela, schwytał w Bet-Szemesz. Następnie wkroczył do Jerozolimy i zrobił wyłom w murze miasta od Bramy Efraimskiej aż po Bramę Narożną, na długości czterystu łokci. [14] »Zabrał też całe złoto i srebro, wszystkie naczynia, które znajdowały się w świątyni PANA i w skarbcach pałacu królewskiego, wziął zakładników i wrócił do Samarii. [15] »Pozostałe sprawy, których dokonał Jehoasz, łącznie z tym, jak dzielnie walczył z Amazjaszem, królem Judy, wszystko to zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. [16] »Gdy Jehoasz spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii przy królach Izraela, a władzę królewską po nim objął jego syn Jeroboam. [17] »Co do Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, żył on po śmierci Jehoasza, syna Jehoachaza, króla Izraela, jeszcze piętnaście lat. [18] »Pozostałe sprawy Amazjasza zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy. [19] »Gdy w Jerozolimie zawiązano przeciwko niemu spisek, uciekł do Lakisz, lecz wysłano tam za nim ludzi i pozbawiono go życia. [20] »Następnie przewieziono go końmi i pochowano w Jerozolimie przy jego ojcach w Mieście Dawida. [21] »Potem cały lud Judy wziął Azariasza, który miał szesnaście lat, i obwołano go królem po jego ojcu Amazjaszu. [22] »Azariasz odbudował Elat i po tym, jak król, jego ojciec, spoczął ze swoimi przodkami, przyłączył je znów do Judy. [23] »W piętnastym roku panowania Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, w Samarii, na czterdzieści jeden lat, władzę objął Jeroboam, syn Jehoasza, króla Izraela. [24] »Czynił on to, co złe w oczach PANA. Nie odstąpił od żadnego grzechu Jeroboama, syna Nebata, przez które uwikłał on w grzech całego Izraela. [25] »Jeroboam przywrócił Izraelowi granice od Lebo-Chamat po Morze Stepowe, zgodnie ze Słowem PANA, Boga Izraela, które wypowiedział przez swojego sługę Jonasza, syna Amitaja, proroka z Gat-Hachefer. [26] »PAN bowiem wejrzał na ciężką niedolę, która dotknęła każdego bez wyjątku, nie było natomiast nikogo, kto by Izraelowi mógł przyjść z pomocą. [27] »PAN natomiast nigdy nie powiedział, że wymaże imię Izrael spod nieba, i dlatego wybawił ich za pośrednictwem Jeroboama, syna Jehoasza. [28] »Pozostałe sprawy Jeroboama, wszystko, czego dokonał, łącznie z tym, jak dzielnie walczył i jak odzyskał Damaszek oraz Chamat dla Judy w Izraelu, wszystko to zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. [29] »Gdy Jeroboam spoczął ze swoimi przodkami, królami Izraela, władzę po nim objął jego syn Zachariasz. 
«  2 Księga Królewska 13 2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15  »


 Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-SwordOpis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).