BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » Księga Psalmów » Rozdział 18

Księga Psalmów 18

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida, sługi PANA. Skierował on do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN wyrwał z ręki wszystkich jego wrogów, a w tym nawet z ręki Saula. Powiedział wtedy: Kocham Cię, PANIE, Ty jesteś mą mocą! [2] PAN moją skałą, twierdzą i ratunkiem; On moim Bogiem, opoką i ucieczką. On moją tarczą, gwarantem wybawienia i mą warowną wieżą. [3] Wołam do PANA - On jest godzien chwały - I przezwyciężam wszystkich moich wrogów! [4] Już oplatały mnie powrozy śmierci, Rzeki bezprawia wzmagały mój lęk, [5] Już zaciskała się pętla świata zmarłych - Wpadłem w śmiertelną sieć. [6] Lecz w tej niedoli zawezwałem PANA, Zacząłem wołać do mojego Boga, A On usłyszał ze swego przybytku, Dotarł do Niego mój krzyk. [7] Wtedy zadrżała, zatrzęsła się ziemia, Góry ruszyły się w swoich posadach, Przeszedł je dreszcz, bo On zapłonął gniewem. [8] Uderzył dym niczym z Jego nozdrzy, Trawiący ogień buchnął jakby z ust, Strzeliły iskry rozżarzonych węgli, [9] A On nachylił niebo i zstąpił, Gęstą ciemność miał pod stopami, [10] Dosiadł cheruba, wzbił się wysoko I pognał na skrzydłach wiatru. [11] Ciemność Mu była zasłoną, Okryciem - płaszcz burzowych wód I gęstych chmur. [12] Blask jaśniał przed Nim, kłębiły się obłoki, Uderzył grad, lunął ognisty deszcz. [13] A potem PAN zagrzmiał na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, Znów runął grad, znów spadł ognisty deszcz, [14] On zaś wypuścił strzały, rozproszył ich, Swymi błyskawicami wywołał zamęt. [15] PANIE, morze ukazało swe dno! Ziemia odsłoniła posady! Sprawił to Twój wojenny zew, Jakby podmuch tchnienia Twoich nozdrzy. [16] A On sięgnął po mnie z wysoka, chwycił I wyciągnął z najgroźniejszej toni, [17] Uratował przed potężnym wrogiem, Przed nienawiścią mocniejszych, gdy już mnie dopadali. [18] Uderzyli na mnie w dniu mojej udręki, Ale PAN okazał się mym wsparciem. [19] Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował, gdyż znalazł we mnie upodobanie. [20] PAN wziął pod uwagę moją sprawiedliwość, Postąpił stosownie do czystości mych czynów. [21] Trzymałem się bowiem dróg PANA, Nie sprzeniewierzyłem się mojemu Bogu - [22] Wciąż mam przed oczami wszystkie Jego prawa, Szanuję każde z Jego przykazań. [23] Byłem wobec Niego nienaganny, Dbałem, by nie popełnić przewinienia, [24] I PAN wynagrodził mi moją sprawiedliwość, Zwrócił uwagę na czystość moich czynów. [25] Ty oddanemu Tobie okazujesz wierność, Z nienagannym postępujesz nienagannie, [26] Czysty może liczyć na Twą czystość, Przewrotnego - czeka zaskoczenie. [27] Gdyż Ty wybawiasz lud ubogi, Wyniosły wzrok zarozumiałych poniżasz. [28] Ty zapalasz moją pochodnię - PAN, mój Bóg, mrok wokół mnie rozprasza. [29] Dzięki Tobie mogę rozbić całą wrogą drużynę, Z moim Bogiem pokonam każdy mur. [30] Oto Bóg! Jego droga jest doskonała, Słowa PANA - godne zaufania. On jest tarczą dla wszystkich, którzy się w Nim chronią. [31] Bo kto jest Bogiem, jeżeli nie PAN? Kto jest Opoką, jeśli nie nasz Bóg? [32] To Bóg opasuje mnie mocą, On nauczył mnie żyć nienagannie. [33] Sprawia, że mam nogi zwinne jak u łani I dzięki Niemu staję na wyżynach. [34] On zaprawia moje ręce do walki, Moje ramiona mogą napiąć łuk wzmocniony spiżem. [35] Ty mi dałeś tarczę swego zbawienia, Wsparłeś swoją prawą ręką, Upokorzyłeś też, by potem przyniosło mi to wielkość. [36] Zrobiłeś dużo miejsca moim krokom, Dlatego nie zwichnąłem nogi. [37] Będę ścigał moich wrogów do skutku, Nie zawrócę, póki ich nie pokonam. [38] Uderzę tak, że już nie powstaną, Padną pod moje stopy. [39] Bo dzięki Tobie mam moc do walki I przeciwników powalonych. [40] Sprawiłeś, że wrogowie nadstawili mi karki, A ja zniszczyłem tych, którzy mnie nienawidzą. [41] Wołali o pomoc, lecz nie było wybawcy, Wzywali PANA, lecz nie odpowiedział. [42] Zetrę ich na proch i zostawię wichurze, Zmiotę jak błoto z ulicy. [43] Ty mnie ratujesz od ludzkich sporów, Stawiasz na czele narodów. Służy mi lud, którego nie znałem, [44] Jest mi posłuszny na dźwięk każdego słowa. Cudzoziemcy okazują mi posłuch, [45] Tracą przede mną odwagę I z drżeniem wychodzą ze swych warownych grodów. [46] PAN żyje! Niech będzie błogosławiona moja Opoka, Wywyższony mój Bóg oraz Zbawca! [47] Oto Bóg! On za mnie wywiera pomstę, Poddaje mi narody [48] I ratuje od zaciekłych wrogów. Ty mnie stawiasz nad nieprzyjaciółmi, Ratujesz od ludzi, którzy dyszą gwałtem. [49] Dlatego będę cię, PANIE, sławił pośród narodów, Śpiewał na cześć Twojego imienia! [50] Zapewniasz wielkie zwycięstwo swojemu królowi, Darzysz też łaską swego pomazańca Dawida i jego potomstwo - na wieki.

« Księga Psalmów 17

Księga Psalmów 18

Księga Psalmów 19 »

Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-Sword. Opis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).