Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wybuchło w owym czasie wielkie prześladowanie Kościoła w Jeruzalem, a wszyscy z wyjątkiem Apostołów rozpierzchli się po ziemiach Judei i Samarii.
[2] »Szczepana zaś pogrzebali ludzie bogobojni i opłakiwali go wielce.
[3] »A Szaweł burzył Kościół wchodząc do domów, porywając mężczyzn i niewiasty i wtrącając ich do więzienia.
[4] »Wszakże ci, którzy żyli w rozproszeniu, chodzili głosząc słowo Boże.
[5] »A Filip, zaszedłszy do miasta Samarii, głosił im Chrystusa.
[6] »I rzesze słuchały zgodnie tego, co im powiadał Filip, widząc cuda, które czynił.
[7] »Duchy nieczyste bowiem z wielu tych, którzy je mieli, wychodziły wołając głosem wielkim; wielu też sparaliżowanych i chromych uzdrowionych zostało.
[8] »Toteż wielka radość zapanowała w tym mieście.
[9] »A człowiek pewien, imieniem Szymon, który przedtem w mieście tym zajmował się czarnoksięstwem, zwodził lud Samarii i podawał się za kogoś wielkiego.
[10] »I słuchali go wszyscy, wielcy i mali, mówiąc: Ten jest ową wielką mocą Bożą.
[11] »A zważali nań dlatego, że od dłuższego już czasu omamił był ich czarnoksięstwem swoim.
[12] »Gdy tedy uwierzyli Filipowi głoszącemu Królestwo Boże, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty przyjmowali chrzest w imię Jezusa Chrystusa.
[13] »Wtedy i sam Szymon uwierzył, a skoro przyjął chrzest, przystał do Filipa. A widząc znaki i cuda wielkie, które się działy, zdumiewał się wielce.
[14] »A Apostołowie, którzy byli w Jeruzalem, usłyszawszy, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana.
[15] »Ci po swym przybyciu modlili się za nimi, aby przyjęli Ducha Świętego.
[16] »Na nikogo z nich bowiem jeszcze nie zstąpił, ale ochrzczeni byli tylko w imię Pana Jezusa.
[17] »Wtedy wkładali na nich ręce i otrzymywali Ducha Świętego.
[18] »Gdy zatem ujrzał Szymon, że Apostołowie przez wkładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze
[19] »mówiąc: Dajcie i mnie taką władzę, aby każdy, komu włożę ręce, otrzymywał Ducha Świętego. Ale Piotr rzekł do niego:
[20] »Pieniądze twoje niech idą z tobą na zatracenie, iżeś sądził, że dar Boży za pieniądze może być nabyty.
[21] »Nie ma dla ciebie cząstki ani udziału w tej nauce, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga.
[22] »Czyń przeto pokutę za tę nieprawość twoją i błagaj Boga, aby ci raczył odpuścić ten zamiar serca twego.
[23] »Widzę bowiem, żeś żółcią zgorzkniałą i wiązką nieprawości.
[24] »A odpowiadając Szymon rzekł: Módlcie się wy za mną do Pana, aby nic z tego, coście mówili, nie przyszło na mnie.
[25] »A oni, gdy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Boże, wrócili do Jeruzalem, głosząc Ewangelię i w wielu wioskach samarytańskich.
[26] »A Anioł Pański rzekł do Filipa mówiąc: Wstań, a idź ku południowi na drogę wiodącą z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta.
[27] »I powstawszy poszedł. A oto Etiopczyk, rzezaniec, dostojnik królowej etiopskiej, Kandaki, który był jej podskarbim, przyjechał był do Jerozolimy, aby pokłonić się (Bogu).
[28] »I wracał siedząc na wozie swoim i czytając Izajasza Proroka.
[29] »I rzekł Duch do Filipa: Przystąp i przyłącz się do tego wozu.
[30] »A Filip przybiegłszy usłyszał go czytającego Izajasza Proroka i rzekł: Czy sądzisz, że rozumiesz, co czytasz?
[31] »On zaś odpowiedział: Jakże mogę, jeśli mi nikt nie wyjaśni? I prosił Filipa, aby wszedł na wóz i siadł przy nim.
[32] »A tekst Pisma, które czytał, był ten: Jako owca na zabicie był prowadzony i jako cichy baranek przed strzygącym go, tak on nie otworzył ust swoich.
[33] »W poniżeniu jego praw mu odmówiono. Ród jego któż wypowiedzieć zdoła. Bo zgładzony będzie z ziemi żywot jego.
[34] »A rzezaniec odpowiadając Filipowi rzekł: Proszę cię, o kim to Prorok mówi? O sobie czy o kim innym?
[35] »A Filip otworzywszy usta swoje i zaczynając od tego Pisma opowiedział mu dobrą nowinę o Jezusie.
[36] »A gdy jechali drogą, przybyli nad wodę. I rzekł rzezaniec: Oto woda! Cóż przeszkadza, abym był ochrzczony?
[37] »I rzekł Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, wolno ci. A odpowiadając rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
[38] »I kazał zatrzymać wóz, i wstąpili obydwaj, Filip i rzezaniec, do wody, i ochrzcił go.
[39] »A gdy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i nie widział go więcej rzezaniec, ale jechał uradowany drogą swoją.
[40] »A Filip znalazł się w Azocie i obchodząc wszystkie miasta głosił Ewangelię, aż przyszedł do Cezarei.