Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 2
«  Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2 Ewangelia Łukasza 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I Stało się lepak we dni one, wyszedł wyrok od Cesarza Augusta, aby popisano wszytek świat. [2] »Ten popis pierwszy był za starosty Syrskiego Kirynia. [3] »I szli wszyscy popisować się, każdy do własnego miasta. [4] »Wstąpił lepak i Josef od Gelileie zmiasta Nazareta, do Judskiej (ziemie) do miasta Dawidowego, które zową Betlehem, iż był zdomu i znarodu Dawidowego. [5] »Popisać się z Maryą zarękowaną jemu żoną będącą brzemienną. [6] »Stało się lepak gdy oni tam byli, wypełniły się dni rodzenia jej. [7] »I urodziła syna swego pierworodnego i spowiła ji i położyła ji w jaślach, przeto iż nie było im miejsca w gospodzie. [8] »A pasterze byli wkrainie onej nieśpiący i strzegący straż nocną nad stadem swem. [9] »A oto anioł pański stanął przy nich, sława pańska wokoło oświeciła je, i zlękli się strachem wielkim. [10] »I rzekł im anioł: Nie bójcie się. Oto bo wesele opowiedam wam, radość wielką, która będzie wszemu ludowi. [11] »Iż narodził się wam dzisia zbawiciel, który jest Christus pan wmieście Dawidowem. [12] »A oto wam znamię: najdziecie niemowiątko spowite, leżące w jaślach. [13] »I nagle było z aniołem mnóstwo żołnierstwa niebieskiego chwalących Boga i mówiących. [14] »Sława wnawyszszych Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobra chęć. [15] »I stało się skoro odeszli od nich do nieba aniołowie, a pasterze mówili między sobą: pódźmy aż do Betlehema, a oglądamy rzecz tę co się stało, co pan oznajmił nam. [16] »I przyszli śpiesząc się i naleźli Maryą i Jozefa i niemowiątko leżące w jaślach. [17] »I ujrzawszy, oznajmili o rzeczy powiedzianej jim o pacholątku tem. [18] »A wszyscy słyszący dziwowali się tem rzeczam, co im pasterze powiedali. [19] »A Marya chowała wszytkie te słowa, złożywszy je w sercu swem. [20] »I wrócili się pasterze sławiąc i chwaląc Boga ze wszego co słyszeli i widzieli, jako mówiono k nim. [21] »A gdy się spełniło ośm dni obrzezać pacholątko, i nazwano imię jego Jesus, które nazwano od anioła, pierwej nim się był zaczął wżywocie. [22] »A gdy się spełniły dni oczyścienia ich, wedle zakonu Moiżeszowego, przynieśli ji do Jerozolimy, postawić przed panem. [23] »Jako napisano w zakonie pańskiem: Wszelka mężczyzna otwierająca łono, świętą Panu nazwana będzie. [24] »I aby dali offiarę wedle wyrzeczenia wzakonie pańskiem: parę synogarlic, abo dwoje gołąbiąt. [25] »A oto był człowiek w Jerozolimie, któremu imię Symeon, a człowiek ten sprawiedliwy i bogobojny, oczekawający pociechy Izraelowej, i duch święty był na nim. [26] »A było jemo oznajmiono od ducha świętego (że) nie (miał) ujrzeć śmierci, ażby drzewiej ujrzał pomazańca pańskiego. [27] »I przyszedł w duchu do świątnice. A gdy prowadzili rodzicy dzieciątko Jesusa, czyniąc wedle obyczaju zakonu zań. [28] »(Tedy,) i ten ji wziął na ręce swoje i błogosławił Boga. [29] »I rzekł: Ninie odpuszczasz niewolnika twego Gosponie, wedle słowa twego wpokoju. [30] »Iż ujrzały oczy moje zbawienie twoje, [31] »Które nagotowałeś przed obliczem wszech ludzi; [32] »Światło na objawienie narodów, i sławę ludu twego Izraelskiego. [33] »(2:33a) I był ociec i matka jego dziwujący się nad tem co mówiono o niem. [34] »(2:33b) I błogosławił jim Symeon i rzekł ku Maryi matce jego: Oto ten położon na upadek i (na) powstanie mnogim w Izraelu, i na znak sprzeciwny. [35] »(2:34) A i ciebie samej duszę przejdzie miecz, aby się odkryły zwiela serc myśli. [36] »(2:35) Była też Anna prorokini córka Fanuelowa z pokolenia Azerowego. Ta była postąpiłe we dni mnogie, żyła z mężem lat siedm od dziewictwa swego; [37] »(2:36) A wdową jakmiarz lat ośmdziesiąt czterzy (była) i nie odstępowała od świątnice postami i modlitwami służąc wnocy i we dnie. [38] »(2:37) I ta tejże godziny nadszedszy, także wyznała Pana i mówiła o niem wszem oczekawającym odkupienia w Jeruzalimie. [39] »(2:38) A skoro skończyli wszytko wedle zakonu Pańskiego, wrócili się do Galileie do miasta swego Nazareta. [40] »(2:39) Pacholątko lepak rosło i zmacniało się duchem, napełniając się mądrością, i łaska Boża była nad niem. [41] »(2:40) A chodzili rodzicy jego każdego roku do Jeruzalima na święto paschy. [42] »(2:41) A gdy mu było lat dwanaście gy oni szli do Jerozolim wedle zwyczaju święta [43] »(2:42) I skończywszy dni, gdy się nawaracali został Jesus pacholę w Jeruzalimie, a nie poznali rodzicy jego. [44] »(2:43) A mnimając go w drużynie być, uszli dzień drogi, i szukali go między przyrodzonemi i znajomemi. [45] »(2:44) A nie nalazszy go, wrócili się do Jeruzalema szukając go. [46] »(2:45) A po trzech dnioch, naleźli ji w świątnicy siedzącego w pośrzodku uczycielów, i słuchającego ich i pytającego jich. [47] »(2:46) Zumiewali się lepak wszyscy słuchający go nad rozumem i odpowiedziami jego. [48] »(2:47) A bacząc ji lękali się. I rzekła matka jego k niemu: Dziecię, coś nama tak uczynił? Oto ociec twój i ja bolejąc szukaliśmy cię. [49] »(2:48) I rzekł k nim: Cóż iżeście mię szukali? Niewiedzieliście iż wtych (rzeczach) które są ojca mego, muszę ja być? [50] »(2:49) A oni nie rozumieli słowa które im mówił. [51] »(2:50) I zstąpił z nimi, i przyszedł do Nazaretha, a był poddany jim. (2:51) Matka lepak jego zachowywała wszytkie te słowa wsercu swem. [52] »A Jesus pomnażał się mądrością i wzrostem i łaską u Boga i (u) ludzi. 
«  Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2 Ewangelia Łukasza 3  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).