Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jakub, sługa Boga i Pana naszego Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń żyjących w rozproszeniu.
[2] »Bracia moi, uważajcie to za wielką radość, kiedy wpadniecie w różne pokusy,
[3] »wiedząc, że doświadczenie waszej wiary powoduje wytrwałość.
[4] »Wytrwałość zaś niech się okaże w dziele doskonałym, byście byli doskonali i nienaganni, nie uchybiający w niczym.
[5] »A jeśli komu brak mądrości, niech prosi Boga, który szczerze daje wszystkim, nie wymawiając, a otrzyma ją.
[6] »Ale niech prosi z wiarą i bez powątpiewania, kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej poruszanej i miotanej wiatrem.
[7] »Przeto niech taki człowiek nie sądzi, że otrzyma coś od Pana.
[8] »Człowiek o rozdwojonej duszy jest chwiejny w całym swoim postępowaniu.
[9] »Niech brat pokorny chlubi się z wyniesienia swego,
[10] »a bogacz – z upokorzenia swego, bo przeminie jak polny kwiat.
[11] »Wzeszło bowiem słońce żarzące, spaliło trawę, i kwiat jej opadł; zginął jej piękny wygląd – tak i bogacz na drogach swych uwiędnie.
[12] »Błogosławiony człowiek, który zniesie pokusę, bo gdy się utwierdzi, otrzyma wieniec żywota, który obiecał Bóg tym, co go miłują.
[13] »Niech nikt, doznając pokusy, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony. Albowiem Bóg nie podlega pokusie do złego i sam nikogo nie kusi.
[14] »Lecz każdego kuszą własne żądze, nęcąc go i wabiąc.
[15] »A dopiero potem, gdy żądze owoc wydają, rodzi się grzech, a grzech dokonany rodzi śmierć.
[16] »Nie błądźcie, moi umiłowani bracia.
[17] »Każdy dar dobry i każda wzniosła łaska z wysoka zstępuje od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany ani cienia zmienności.
[18] »Bo z własnej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli niejako zaczątkiem jego stworzeń.
[19] »Wiedzcie o tym, bracia moi umiłowani! A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, ale powolny do mówienia i powolny do gniewu.
[20] »Bo gniew człowieka nie prowadzi do sprawiedliwości Bożej.
[21] »Dlatego też, odrzuciwszy wszelką nieczystość i nadmiar złości, przyjmujcie z łagodnością słowo w was wszczepione, które może zbawić wasze dusze.
[22] »A bądźcie wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
[23] »Bo jeżeli kto słucha słowa, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka przypatrującego się własnemu obliczu w zwierciadle:
[24] »przypatrzył się sobie i odszedł, a niebawem zapomniał, jak wyglądał.
[25] »Kto zaś wniknął we wzniosłe prawo wolności i wytrwał w nim, stał się słuchaczem, który nie zapomina, ale jest wykonawcą dzieła: ten będzie błogosławiony dla czynu swego.
[26] »A jeśli kto mniema, że jest pobożny, nie powściągając swego języka, lecz zwodząc serce swoje, tego pobożność próżna jest.
[27] »Czystą i nieskalaną pobożnością wobec Boga i Ojca jest nawiedzać sieroty i wdowy w ich utrapieniach oraz strzec samego siebie od zmazy tego świata.