Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy schodzili Amfipol i Apollonię, przyszli do Tessaloniki, gdzie także była bożnica Żydowska.
[2] »Tedy według zwyczaju wszedł Paweł do nich i przez trzy Szabaty wykładał im z Pisma,
[3] »otwierając i wskazując, że Chrystus miał ucierpieć i zmartwychwstać i że tym Chrystusem jest Jezus, Którego ja wam opowiadam.
[4] »Tedy niektórzy z nich uwierzyli i przyłączyli się do Pawła i Syli, i z nabożnych pogan mnóstwo wielkie, i niewiast szlachetnych niemało.
[5] »Ale Żydzi zazdroszcząc im, wziąwszy z ludu pospolitego niektórych złych mężów i zebrawszy tłuszczę, uczynili rozruch podburzywszy miasto, i naszedłszy na dom Jazonów, szukali ich, aby ich wywieść do ludu (na ukamienowanie).
[6] »A gdy ich nie znaleźli, ciągnęli Jazona i niektórych braci do przełożonych miasta, krzycząc: Albowiem oto ci, którzy wszystek świat wzburzyli, i tutaj też przyszli,
[7] »a przyjął ich Jazon: a wszyscy oni czynią przeciw postanowieniom cesarskim, powiadając, że jest inny król – Jezus.
[8] »I tak wzburzyli pospólstwo i przełożonych miasta, którzy tego słuchali,
[9] »ale wziąwszy poręczenie od Jazona i od innych, puścili ich.
[10] »A bracia natychmiast w nocy wysłali Pawła i Sylę do Berei; którzy przyszedłszy tam, weszli do bożnicy Żydowskiej.
[11] »A ci byli zacniejsi od tamtych, którzy byli w Tessalonice, i przyjęli słowo z całą chęcią, codziennie pytając się Pisma, czy tak się rzecz ma.
[12] »Wielu też z nich uwierzyło, także z pośród szlachetnych niewiast pogańskich i mężów niemało.
[13] »A gdy się dowiedzieli Żydzi, którzy byli w Tessalonice, że i w Berei opowiadane było przez Pawła słowo Boże, przyszli i tam, wzruszając i podburzając pospólstwo.
[14] »Wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby szedł aż do morza, a Sylas i Tymoteusz pozostali tam (w Berei).
[15] »A ci, którzy odprowadzali Pawła, przywiedli go aż do Aten, i wziąwszy poruczenie od niego do Syli i do Tymoteusza, aby co najrychlej przyszli do niego, wrócili się.
[16] »A gdy czekał na nich Paweł w Atenach, wzruszał się w nim duch jego, widząc, że się miasto oddało bałwochwalstwu.
[17] »Rozprawiał tedy w bożnicy z Żydami i z tymi, którzy chwalili Boga, i na rynku każdego dnia z tymi, którzy tam byli.
[18] »A niektórzy Epikurejczycy i Stoicy, filozofowie, rozprawiali z nim. I jedni mówili: Co ten słowosiewca chce powiedzieć? A drudzy: Wydaje się być nowych demonów opowiadaczem. Ponieważ im opowiadał Jezusa i zmartwychwstanie.
[19] »I pochwyciwszy go, wiedli do Areopagu, mówiąc: Możemyli wiedzieć, co to za nowa nauka, którą ty opowiadasz?
[20] »Bo nowe jakieś rzeczy do uszu nam przynosisz: chcemy przeto wiedzieć, co to takiego ma być.
[21] »Albowiem wszyscy Ateńczycy i ci, którzy przychodzili goście, na nic innego tak się nie wydawali, jedno aby opowiadali albo słuchali co nowego.
[22] »Stojąc tedy Paweł pośrodku Areopagu, mówił: Mężowie Ateńscy, we wszystkiem widzę was jakby aż nazbyt religijnymi.
[23] »Albowiem chodząc i oglądając wasze świętości, znalazłem też ołtarz, na którym było napisane: Nieznajomemu Bogu. Co wy tedy nie znając chwalicie, to ja wam oznajmiam.
[24] »Bóg, Który stworzył świat i wszystkie rzeczy, które na nim są, Ten będąc nieba i ziemi Panem, nie mieszka w bałwochwalniach ręką uczynionych,
[25] »ani też nie bywa obsługiwany ludzkiemi rękami, jakoby czego potrzebował, gdyż On Sam daje wszystkim życie, i tchnienie, i wszystkie rzeczy,
[26] »i uczynił z jednego (człowieka) wszystek rodzaj ludzki, aby mieszkali po wszystkiej ziemi, zamierzywszy przedtem postanowione czasy i granice mieszkania ich,
[27] »aby szukali Boga, nie namacająli Go i nie znajdąli, aczkolwiek nie daleko jest od każdego z nas,
[28] »bo w Nim żyjemy, i ruszamy się, i jesteśmy; jako też i niektórzy z waszych poetów powiedzieli, że też i rodzajem Jego jesteśmy.
[29] »Będąc tedy rodzajem Bożym, nie mamy mniemać, żeby to, co jest Bogiem, miało być złotu, albo srebru, albo kamieniowi, rzeźbie rzemieślniczej i wymysłowi ludzkiemu podobne.
[30] »A tak Bóg, wzgardziwszy czasami onej ludzkiej niewiadomości, teraz oznajmuje ludziom, aby wszyscy i wszędzie pokutę czynili,
[31] »dlatego że postanowił dzień, w którym będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości przez Męża, Którego na to postanowił, podając wszystkim pewny dowód wiary, wskrzesiwszy Go od umarłych.
[32] »Ale oni, gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu umarłych, jedni się naśmiewali, a drudzy mówili: Będziemy cię o tem drugi raz słuchać.
[33] »I tak Paweł wyszedł z pośrodku nich.
[34] »A niektórzy mężowie przystawszy do niego, uwierzyli, między którymi i Dyonizyusz Areopagita, i niewiasta imieniem Damarys, i drudzy z nimi.