Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 15
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Odpowiedź łagodna usuwa zapalczywość, słowo obrażające podnosi gniew. [2] »Język mędrców umila wiedzę; usta głupców plotą niedorzeczność. [3] »W każdem miejscu są oczy Boga, patrzą na złych i na dobrych. [4] »Zbawienny język jest drzewem żywota, przewrotność w nim powoduje skołatanie ducha. [5] »Głupiec lekceważy napomnienie ojca, kto zachowuje przestrogi, zostanie mądrym. [6] »W domu sprawiedliwego jest wielki dostatek, w zbiorach złoczyńcy jest utrapienie. [7] »Usta mędrców rozsiewają wiedzą, serce głupców jest niesprawiedliwe. [8] »Ofiara złośliwych ohydą jest Bogu, modlitwa prawych Jego upodobaniem. [9] »Ohydą Bogu jest droga złoczyńcy; kto się ubiega za sprawiedliwością, jest kochany. [10] »Napomnienie srogie spotka tego, co zbacza z kolei, kto nienawidzi przestrogi - umrze. [11] »Piekło i otchłań odkryte są przed Bogiem, tem bardziej serca synów człowieczych. [12] »Nie lubi szyderca, aby mu czyniono napomnienia, do mędrców też nie idzie. [13] »Serce uradowane przyczynia wypogodzoną twarz; przy smutku serca duch jest zgnębiony. [14] »Serce pojętne szuka wiedzy, usta głupców karmią się niedorzecznością. [15] »Wszystkie dni biednego są złe, jednak dobre serce ma jakby ciągłą ucztę. [16] »Lepiej mało przy bojaźni Boga, niż wielki skarb, a niespokój przy nim. [17] »Lepsza strawa z kapusty i miłość tam, niż wół tuczony a nienawiść przytem. [18] »Człowiek zapalczywy wznieca kłótnie, pobłażliwy uspokaja swary. [19] »Droga leniwca jest jakby zarośl ciernista, kolej zaś prawych jest utorowaną. [20] »Mądry syn rozwesela ojca, głupi człowiek przyczynia wstydu matce. [21] »Niedorzeczność sprawuje radość nierozumnemu, ale człowiek pojętny postępuje prawą drogą. [22] »Zamiary pełzną dla braku narady, przy wielu radcach bywają wykonywane. [23] »Radość ma człowiek w odpowiedzi ust swoich, słowo w właściwym czasie - jakżeż ono wyborne! [24] »Droga żywota jest w wysokościach dla myślącego człowieka, by unikać otchłani w nizinie. [25] »Dom pysznych zburzy Bóg, a ustali granicę wdowy. [26] »Ohydą Bogu są zamiary złośliwego, zbawienne słowa są czyste przed Nim. [27] »Trapi własny dom, kto chciwy zdobyczy; kto nienawidzi podarków, będzie żył. [28] »Serce sprawiedliwego rozważa, jak odpowiadać, usta złoczyńców plotą złośliwość. [29] »Dalekim jest Bóg od złoczyńców, modlitwę sprawiedliwych słucha. [30] »Światło oczu rozwesela serce, wiadomość miła wzmacnia kości. [31] »Ucho, które słucha przestrogi życia, przebywa ustawicznie wpośród mędrców. [32] »Kto porzuca obyczajność, znieważa swą duszę, kto słucha przestrogi, ten nabywa rozumu. [33] »Bojaźń Boga jest przestrogą do mądrości, wyprzedza cześć - pokora. 
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »