Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Byłem powolny dla tych, którzy nie prosili, dałem się znaleść tym, którzy nie szukali Mnie; wołałem: Oto jestem! oto jestem! do ludu, który się nie mianował imieniem Mojém.
[2] »Wyciągałem ręce Moje wciąż do narodu krnąbrnego, który postępuje drogą nie dobrą, za zamysłami swojemi.
[3] »Do narodu, który Mnie jątrzy zuchwale, ustawicznie, zarzynając ofiary w ogrodach, a kadząc na cegłach.
[4] »Którzy przesiadują na cmentarzach, a w zaroślach nocują, którzy jedzą wieprzowinę, a polewka obrzydła w naczyniach ich.
[5] »Którzy wołają: Odstąp precz, nie przybliżaj się do mnie, bom świętszy od ciebie; ci to dymem są w nozdrzach Moich, ogniem, gorejącym ustawicznie.
[6] »Oto zapisanem to przedemną; nie spocznę póki nie odpłacę; a odpłacę na łono ich,
[7] »Winy wasze, i winy ojców waszych społem, rzecze Wiekuisty, którzy kadzili po górach, a na wzgórzach Mnie lżyli; a odmierzę wysługę ich jak najrychlej na łono ich.
[8] »Tak rzecze Wiekuisty: Jak gdy się znajduje moszcz w gronie, a powiadają: nie psuj go, bo błogosławieństwo w niém! tak uczynię gwoli sługom Moim, że nie wygubię ich wszystkich.
[9] »I wywiodę z Jakóba zasiew, a z Jehudy dziedziców gór Moich, a odziedziczą je wybrani Moi, a słudzy Moi osiedlą się tam.
[10] »I będzie Szaron pastwiskiem dla trzód, a dolina Achor legowiskiem wołów dla narodu Mojego, który szuka Mnie.
[11] »Wy zaś, którzy opuszczacie Wiekuistego, którzy zapominacie o górze Mojej świętej, którzy zastawiacie dla «Szczęścia» stół, a nalewacie dla «Przeznaczenia» napój.
[12] »Was przeznaczę Ja na miecz, a wszyscy na rzeź poklękniecie; za to żem wołał, a wyście się nie ozwali, mówił a wyście nie słyszeli, a spełnialiście zło w oczach Moich, a to czegom nie chciał, wybieraliście.
[13] »Przeto tak rzecze Pan, Wiekuisty: Oto słudzy Moi pożywać będą, a wam łaknąć: oto słudzy Moi pić będą, a wam - pragnąć; oto słudzy moi weselić się będą, a wam - się wstydzić.
[14] »Tak, sługom Moim śpiewać z radości serdecznej, a wam wykrzykiwać od bólu serca, a od skruszenia ducha wyć.
[15] »I zostawicie imię wasze na przekleństwo wybranym Moim: «Oby cię tak zgładził Pan, Wiekuisty», a sługom Swoim nada imię inne.
[16] »Tak, że kto błogosławić się zechce na ziemi, błogosławić się będzie w Bogu prawdziwym, a kto przysięgać zechce na ziemi, przysięgać będzie na Boga prawdziwego; bo zapomniane będą utrapienia poprzednie i zakryte od oczu Moich.
[17] »Bo oto stworzę niebiosa nowe, i ziemię nową, a nie będą wspomniane rzeczy poprzednie, ani przejdą przez myśl.
[18] »Ale cieszyć się będziecie i radować na zawsze tém, co Ja stworzę; bo oto stworzę Jeruszalaim na radość, a naród jego na wesele.
[19] »I rozraduję się Jeruszalaimem, i rozweselę narodem Moim, a nie będzie słychać głosu płaczu i głosu narzekania.
[20] »Nie ubędzie ztamtąd więcej młody latami, ani starzec, któryby nie dopełnił dni swoich; bo młodzieniec jako stoletni umrze, a grzesznik, wiekiem stoletnim przeklętym będzie.
[21] »I pobudują domy i mieszkać w nich będą, i zasadzą winnice, i będą pożywali owoce ich.
[22] »Nie będą budowali, aby inny zamieszkał, nie będą sadzili, aby inny pożywał, bo jako dni drzewa będą dni ludu Mojego, a pracę rąk swoich spożytkują wybrańcy Moi.
[23] »Nie będą się trudzili daremnie, ani rodzić na zagubę; bo rodem błogosławionych od Wiekuistego będą oni, i potomkowie ich wraz z nimi.
[24] »I będzie, że zanim zawołają, Ja odpowiem, zaledwie wypowiedzą, Ja wysłucham.
[25] »Wilk z barankiem paść się będą razem, a lew jako wół zajadać będzie słomę, a wąż - proch pokarmem jego; nie będą szkodzić, ani niszczyć na całej górze Mojej świętej, rzecze Wiekuisty.