Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[2] »Synu człowieczy! Oświadcz synom ludu twego, a powiedz im: Ziemia, gdy sprowadzam miecz na nią, a wybrał lud onej ziemi męża z grona swego, i ustanowił go stróżem dla siebie,
[3] »A ten widzi miecz nadciągający na onę ziemię, i uderza w trąbę, i ostrzega lud;
[4] »A słyszy też który głos trąby, ale nie zważa na przestrogę, a nadciąga miecz i porywa go: niechaj tedy spadnie krew jego na głowę jego!
[5] »Głos trąby słyszał, a nie zważał na przestrogę, przeto krew jego na nim będzie: gdyby dał się ostrzedz, ocaliłby wszak życie swoje.
[6] »Jeżeliby wszakże on stróż widział miecz nadciągający, a nie uderzył w trąbę, a lud by ostrzeżonym nie był i nadciąga miecz i porywa z pośród nich kogobądź: ten wskutek winy swej porwany został, ale krwi jego z ręki stróża poszukiwać będę.
[7] »Ty zaś, synu człowieczy! stróżem postanowiłem cię nad domem Israela, abyś usłyszawszy słowo z ust Moich, ich ostrzegał w Mém imieniu.
[8] »Gdy powiem do niegodziwca: Niegodziwcze, śmierć poniesiesz! a tybyś nie napominał, aby odwieść niegodziwego od drogi jego, tedy on, jako niegodziwiec, wskutek winy swej zginie, ale krwi jego z ręki twej poszukiwać będę.
[9] »Gdybyś wszakże ostrzegał niegodziwego przed drogą jego, aby odwrócił się, ale nie odwrócił się od drogi swojej, tedy on wskutek winy swej zginie, ale tyś duszę swą ocalił.
[10] »Ty tedy, synu człowieczy, oświadcz domowi Israela: Takeście powiadali, mówiąc: Występki i grzechy nasze ciążą na nas, a wskutek nich zanikamy, jakże nam znowu ożyć?
[11] »Oświadcz im: Żyw Ja, rzecze Pan, Wiekuisty: Izalibym pragnął śmierci niegodziwego wszak raczej, aby nawrócił się niegodziwy od drogi swej i żył. Nawróćcie się, nawróćcie od dróg waszych niecnych! Czemu wam ginąć, domu Israela?
[12] »Ty zaś, synu człowieczy, oświadcz synom ludu twego: Cnota sprawiedliwego nie ocali go w dzień odstępstwa jego, a niegodziwość niegodziwca - nie upadnie on przez nią dnia, którego od niegodziwości swej się odwróci; ale i sprawiedliwy - nie zdoła on przez to życie zachować, gdy zgrzeszy.
[13] »Gdy powiem o sprawiedliwym: Żyć, żyć będzie! on wszakże polegając na cnocie swojej bezprawia się dopuści - żadne cnoty jego nie będą wspominane, z powodu bezprawia, którego się dopuścił - wskutek tego umrze.
[14] »A gdy powiem do niegodziwca: Śmierć poniesiesz! a nawróci się od grzechu swego, pełniąc prawo i sprawiedliwość. -
[15] »Jeżeli zastaw zwraca niegodziwy, grabież oddaje, wedle ustaw życia postępuje, nie dopuszczając się bezprawia, żyć, tak żyć będzie a nie zginie!
[16] »Żadne grzechy, których się dopuścił nie będą mu pamiętane, prawo i sprawiedliwość pełnił, żyć będzie.
[17] »Powiadają wprawdzie synowie ludu twego: Nie poprawna jest droga Pana, ale jest własna ich droga niepoprawna.
[18] »Gdy odwraca się sprawiedliwy od cnoty swojej, a dopuszcza się bezprawia musi on wskutek tego zginąć.
[19] »A gdy odwraca się niegodziwy od niegodziwości swojej, a pełni prawo i sprawiedliwość, to gwoli nim zachowa życie swoje.
[20] »A jednak powiadacie: Niepoprawna jest droga Pana! Każdego podług postępków jego będę was sądził domu Israela!
[21] »I stało się dwunastego roku, miesiąca dziesiątego, piątego dnia tegoż miesiąca po wygnaniu naszém, że przybył do mnie niedobitek z Jerozolimy ze słowami: Porażone miasto!
[22] »Moc zaś Wiekuistego tknęła mnie wieczorem przed przybyciem niedobitka i otworzył mi usta zanim ten przybył do mnie zrana, i tak otworzyły się usta moje i przestałem być niemym.
[23] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[24] »Synu człowieczy! Mieszkańcy onych zwalisk na ziemi israelskiej prawią w ten sposób: Sam jeden był Abraham, gdy posiadł tę ziemię, nas wszakże jest wielu; nam musi ta ziemia być oddana w posiadanie.
[25] »Przeto oświadcz im: Tak rzecze Pan Wiekuisty: Wraz z krwią jadacie, a oczy wasze podnosicie ku bałwanom waszym, a krew przelewacie - a ziemię tę chcecie posiąść?
[26] »Opieracie się na mieczu waszym, spełniacie obmierzłości, a każdy żonę bliźniego swego kazi, a ziemię tę chcecie posiąść?
[27] »Oświadcz im tedy: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Żyw Ja, ci na zwaliskach od miecza legną, a ci na otwartém polu, podam ich bestjom na żer, a ci w warowniach i jaskiniach morem wyginą.
[28] »I obrócę ziemię tę w pustkowie i ruinę, i położę koniec dumnej jej potędze, i opustoszeją góry Israela dla braku przechodnia.
[29] »A poznają, żem Ja Wiekuisty, gdy uczynię ziemię tę pustkowiem i ruiną z powodu wszystkich obmierzłości ich, które spełnili.
[30] »Ty zaś, synu człowieczy! synowie ludu twego rozprawiają o tobie wzdłuż murów i we drzwiach domów, a prawi jeden do drugiego, każdy do bliźniego swego, mówiąc: Pójdźcie, a posłuchajcie jakie słowo wyszło od Wiekuistego!
[31] »A schodzą się do ciebie jak się schodzi tłum, i siadają przed obliczem twojém niby lud Mój, i słuchają słów twoich, ale ich nie pełnią, bo w wdzięczne piosnki obracają je w ustach swoich, za przyjemnością swoją dąży serce ich.
[32] »I oto jesteś im jako piosnka wdzięczna przyjemnego piewcy, albo zręcznego grajka; słuchają słów twoich ale nie spełniają ich.
[33] »Jeżeli jednak nadejdzie - a jakoż nadejdzie! - tedy uświadomią sobie, że był prorok wpośród nich.